Το Σαββατο το πρωι εγινε μια ακομη Ποδηλατοπορεια με αιτηματα για προσβαση των ποδηλάτων στο Μετρό , για δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων για τέλος πάντων παρουσία πολιτικής απέναντι στο συγκεκριμένο ζήτημα .Είναι αστείο που ύστερα από εκατό και τόσα χρόνια ποδηλάτου στην Ελλάδα δεν έχει εκπονηθεί μια σοβαρή πρόταση , από πλευράς κεντρικής διοίκησης , τη στιγμή που υπερέχει πλεονεκτημάτων για μετακίνηση τόσο εντός και όσο εκτός πόλης , η καθυστέρηση βέβαια χαρακτηρίζει τη διοίκηση στην πλειονότητα των θεμάτων που καλειται να οργανώσει .
Χίλιοι και πλέον έδωσαν ραντεβού στο κέντρο έχοντας στο μυαλό τους τα παραπάνω , διεκδικώντας να είναι μια συνιστώσα στην πολυσυνθετοτητα του σύγχρονου Αθηναίου , σεβασμό στον εαυτό τους , ανθρώπινες συνθήκες μετακίνησης . Καταθέτοντας παράλληλα τον πολιτικό και οικολογικό προβληματισμό τους .
Για μια ακόμη φορά πολίτες αυτής της πόλης βρέθηκαν αιώνες μπροστά από τους πολιτικούς που ορίζουν τις ζωές τους κάνοντας μονόλογο εδώ και τρία χρόνια με ένα κράτος που γενικώς αποτελείται από υπεύθυνους-ανεύθυνους , που δεν έχει το θάρρος να επιβάλλει σε μια εταιρία , την είσοδο ποδηλάτων στο ''Μέτρο" , ευρωπαϊκή πρωτοτυπία , πόσο μάλλον να υπερασπιστεί το καινούργιο και την αλλαγή που θα αποτελούσε μια φιλοποδηλατικη πολιτική . Αυτό όμως που μοιάζει τόσο μακρινό και ρομαντικό για τα Ελληνικά δεδομένα είναι ήδη πολιτική των Ευρωπαίων Εταίρων μας που τόσο χυδαία επικαλούνται όταν είναι να ενσωματώσουν κάποιο χοντροκομμένο περιορισμό των ελευθεριών και των δικαιωμάτων μας .
Το αισιόδοξο σε αυτήν την ιστορία είναι ότι άνθρωποι βγαίνουν και διαδηλώνουν την πρόταση τους ουσιαστικά , ειναι ήρεμοι και χαρούμενοι γνωρίζουν ότι έχουν δίκιο και είναι ευχαριστημένοι με τη δίωρη συντροφικότητα που αναπτύσσουν καθώς γεμίζουν τους δρόμους της Αθήνας δημιουργώντας χαμόγελα σε όποιον τυχαίνει να τους συναντήσει . Ήμουν κι εγώ εκεί ....
για φωτο και σχετικα 1 2 3
Χίλιοι και πλέον έδωσαν ραντεβού στο κέντρο έχοντας στο μυαλό τους τα παραπάνω , διεκδικώντας να είναι μια συνιστώσα στην πολυσυνθετοτητα του σύγχρονου Αθηναίου , σεβασμό στον εαυτό τους , ανθρώπινες συνθήκες μετακίνησης . Καταθέτοντας παράλληλα τον πολιτικό και οικολογικό προβληματισμό τους .
Για μια ακόμη φορά πολίτες αυτής της πόλης βρέθηκαν αιώνες μπροστά από τους πολιτικούς που ορίζουν τις ζωές τους κάνοντας μονόλογο εδώ και τρία χρόνια με ένα κράτος που γενικώς αποτελείται από υπεύθυνους-ανεύθυνους , που δεν έχει το θάρρος να επιβάλλει σε μια εταιρία , την είσοδο ποδηλάτων στο ''Μέτρο" , ευρωπαϊκή πρωτοτυπία , πόσο μάλλον να υπερασπιστεί το καινούργιο και την αλλαγή που θα αποτελούσε μια φιλοποδηλατικη πολιτική . Αυτό όμως που μοιάζει τόσο μακρινό και ρομαντικό για τα Ελληνικά δεδομένα είναι ήδη πολιτική των Ευρωπαίων Εταίρων μας που τόσο χυδαία επικαλούνται όταν είναι να ενσωματώσουν κάποιο χοντροκομμένο περιορισμό των ελευθεριών και των δικαιωμάτων μας .
Το αισιόδοξο σε αυτήν την ιστορία είναι ότι άνθρωποι βγαίνουν και διαδηλώνουν την πρόταση τους ουσιαστικά , ειναι ήρεμοι και χαρούμενοι γνωρίζουν ότι έχουν δίκιο και είναι ευχαριστημένοι με τη δίωρη συντροφικότητα που αναπτύσσουν καθώς γεμίζουν τους δρόμους της Αθήνας δημιουργώντας χαμόγελα σε όποιον τυχαίνει να τους συναντήσει . Ήμουν κι εγώ εκεί ....
για φωτο και σχετικα 1 2 3
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...