Κατά βάθος όλα είναι θέμα χρόνου , τι θες να κάνεις , πόσο θα διαρκέσει αυτό που κάνεις τώρα , πόσο θα σου πάρει για να βρεθείς εκεί που θες , πόσο καιρό θα μείνεις σε φάση παύσης ;
Αυτή η συνεχής έκθεση σου στη δυναμική του χρόνου αλλάζει με τον πιο δραματικό τρόπο τη σχέση σου με τα πράγματα , τα ίδια τα πράγματα αλλά κυρίως εσένα με τον πιο απόλυτο και σταθερά απροσδόκητο τρόπο .
Το πιο ιδιαίτερο στη σχέση σου με το χρόνο είναι ότι δεν είναι ούτε ενιαία ούτε αδιαίρετη όπως εμφανίζεται στα μονότονα ρολόγια μας , και σε όλες τις γραμμικές σχέσεις που επιμόνως αλλά μάλλον ηλιθιοδώς μας περιέγραφαν στα σχολεία ,γιατί την ιδία στιγμή μπορεί :
να είσαι // να νοιώθεις
28 χρονών // 16 χρονών
2 βδομάδες φαντάρος // 2 χρονιά φαντάρος
10 χρόνια ερωτ/νος με την ίδια // ξαναερωτευμενος από την αρχή
1 ώρα πριν σχολάσεις από το γραφείο // άλλο ένα οχτάωρο
την ίδια στιγμή λοιπόν είσαι νέος και γέρος , γερνάς και ξανανιώνεις , ωριμάζεις και παλιμπαιδίζεις .
Αυτά για την ώρα . Οπως την αντιλαμβάνεται , βέβαια , ο καθένας γιατί εγώ εννοώ αυτή τη στιγμη που γράφω και εσύ καταλαβαίνεις αυτή τη στιγμή που το διαβάζεις .
Πριν από 2 χρόνια
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...