... σαν μια ιστορια απο ενα τραγουδι που δεν καταλαβες ποτε ...

(σβηνεις και γραφεις και σχιζεις και τουμπαλιν)

ειναι ωραιο να σε συγκινουν πραγματα που δεν καταλαβαινεις
μικρος το ενδιαφερον μου σκονταφτε σε μια μονοκατοικια στα ορια της γειτονιας .

πολυ αργοτερα καταλαβα το γιατι
μυρωδιες , ηχοι , γευσεις , εβρισκαν καθημερινα καινουργιους τροπους να ενεργοποιησουν τις αισθησεις μου . ανακαλυπτοντας το απειρο στην αμμο της θαλασσας , μυριζοντας τα λεμονια στην αυλη του χωριου , βρησκοντας γαληνη στην αγγαλια της μανας και τα παραμυθια της γιαγιας , δημιουργουσα τη δικη μου αυτοκρατορια των αισθησεων .

εχεις αναρωτηθει τι απεμεινε απο κεινη τη πλευρα του εαυτου σου , εκεινη των αισθησεων και του ενστικτου σου ;
προσωπικα οχι και πολλα

μεγαλωνοντας η διαδικασια της σκεψης σου αποφασιζει στον στον αυτοματο, χωρις να μυρισει, να δει ,να νοιωσει . ετσι εξ ορισμου ολοι θεωρουμε τα αλογα by default ενα ομορφο ζωο , ενω τα γαιδουρακια , δε ξερω μεσα απο καποιο συλλογικο συνειρμο κατι μιζερο και απαξιωτικο (σιγουρα οχι αισθητικο) , κατι αντιστοιχο με την εικονα που εχει η κοινωνια μας για τους οικονομικους μεταναστες σε αντιθεση με τους εξωτικους τουριστες μας .

πολυ περισσοτερο που η διαδικασια αυτη διαμορφωνεται μεσα απο συγκεκριμενους τροπους οικογενεια , εκπαιδευση , κρατος και ολο αυτο που ονομαζουμε πολιτισμο .
ενα πολιτισμο που αναπτυσσεται μεσα σε πολεις , νομικα ακαταλαβιστικα κειμενα , και αποφασεις στενομυαλων πολυεθνικων Δ.Σ. , πολυ μακρια απο το κοσμο τον αισθησεων και των εμπειριων .

ετσι μαθαινουμε για πιο λογο πρεπει να μας αρεσει τι , και πως αυτο εντασσεται στην γενικοτερη λογικη μας .
πως γνωριζεις οτι δε σε ικανοποιει το σεξ με μια χοντρουλα αλβανιδα κομμωτρια , τη στιγμη που παιρνας ολη τη μερα σου στο γυμναστηριο και εισαι και κατοχος phd ;
δε το γνωριζεις , και οταν σου φανερωνεται η επιθυμια κρυβεσαι πισω απο το δακτυλο του του δηθεν πολιτισμου σου .

ειναι ομως στιγμες που βρισκεσαι να απολαμβανεις κατι που δε καταλαβαινεις , ετσι απλα απο ενστικτο (επειδη ισως δε βρεθηκε στη λιστα των απαγορευμενων ) οπως ενα βριζαλιανικο τραγουδι με στιχους που δεν καταλαβες ποτε σ αυτη την περιπτωση τουλαχιστον δεν προδιδεις και την εικονα σου
δοκιμασε

χαχα
με πιανεις