νεκρός ανάμεσα σε ζωντανούς

''Λυπάμαι που φαίνεται να μην κατανοείς πόσο πολύ έχουμε αλλάξει κοιτώντας σε διαφορετικές κατευθύνσεις. αυτός ο άνθρωπος που ψάχνεις δεν υπάρχει πια. Στο σώμα του μεταμόσχευσαν εμένα. Έναν νεκρό. Παίρνεις φόρα από το παρελθόν για να πέσεις πάνω στον τοίχο του παροντος.Ο, τι νομίζεις για μένα είναι κατασκεύασμα των αναμνήσεών σου χωρίς αντίκρυσμα στην πραγματικότητα.'' Δεν της είχε ανοίξει καν την πόρτα. Ήταν σα να μην της είχε μιλήσει ο ίδιος, σαν νάχε ζήσει μια μεταφυσική εμπειρία.

Στην επιστροφή, θλίψη την κυρίευε και τα μάτια της δάκρυζαν. Είχε κάνει τόσο δρόμο για να τον βρει, να του πει πως νοιώθει, να ξναζήσει κοντά του. Τώρα πρόσεχε να μην πέσουν τα τακούνια της στους αρμούς του πεζοδρομίου. Όπως κοίταζε τις πλάκες καταλάβαινε πως κατηφόριζε τη λεωφόρο πάνω στα ταβάνια του Κάτω Κόσμου. Άφηνε πίσω της έναν νεκρό στον καναπέ του νάχει στραμμένο το βλέμα στο ταβάνι δίχως να σκέφτεται.

Δεν περίμενε την ξαφνική επίσκεψή της. Δεν της είχε ανοίξει καν. Για τον νεκρό τίποτα δεν έχει σημασία. Αν ηταν θαρραλέος θα είχε αυτοκτονήσει προ πολλού, τότε που του έγινε εμμονή πως η ζωή του δεν είχε νόημα. Αλλά συνέχιζε να ζει χωρίς λόγο, χωρίς νόημα, χωρίς όνειρα. Κοιτούσε τώρα το ταβάνι αμίλητος και ατάραχος με σταθερο βλεμμα. Βγήκε έξω για το κοντινότερο φαστφουντάδικο. Δεν πεινούσε αλλά κάτι θάπρεπε να φάει όσο ήταν ακόμη ανοιχτά.Ήθελε μια αηδία που απλά να τον χόρταινε. Όταν ήταν στο δρόμο συνήθως δεν κυκλοφορούσε κανεις. Νεκρική ερημιά. Εκείνη τη μέρα όμως πέρασαν από δίπλα του (κατά σειρά εμφάνισης) μια γυναίκα με όμορφο σώμα και κεφάλι κλαμπ σαντουιτς, δύο μαθητές που αντί για πόδια είχαν τηγανιτές πατάτες ένας χοντρος σαν χαμπουργκερ και γάτες αδέσποτες που θα γινοντόυσαν νοστιμότατα κατμπεργκερ. χόρτασε από την αηδία του. Έτσι ζούσε άλλωστε. Ήταν θέμα lifestyle.


Στο δρόμο κοντοστάθηκε στο περίπτερο. Πήρε τσιγάρα και χάζεψε για λίγο τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Ο ''Ρουφιανοτύπος'' έγραφε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ και δίπλα ένα μονόστηλο. ''Μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης θεωρείται η έξοδος απότην οικονομική κρίση. Τα πακέτα στήριξης των τραπεζικών ιδρυμάτων ξελάσπωσαν τους τραπεζίτες των οποίων εκπρόσωποι δήλωσαν πως επιτέλους τίγκαραν τα χρηματοκιβώτια με φράγκα σε σημείο που να μην χωράνε άλλα και πλέον μπορούν να μας αγοράσουν όλους εκ νέου ώστε να γίνει ο μέσος πολίτης διπλά σκλάβος του χρηματοπιστωικοοικονομικού συστήματος. Το σύστημα αυτό που κόντεψε να καταρρεύσει με κίνδυνο να καταλήξουμε σε πυρηνικό όλεθρο, δευτέρα παρουσία, σύγκρουση του πλανήτη με μετεωρίτη από το υπερδιάστημα ή επανεμφάνιση των λυκανθρώπων ενός είδους απεχθούς και εχθρικού, τελικά ορθοπόδησε χωρίς να ανοίξει μύτη χάρις στην ετοιμότητα του Υπουργού μας. Ο Υπουργος θα παρασημοφορηθεί από την Σέκτα Του Κεφαλαίου αύριο το μεσημέρι σε εκδήλωση που θα γίνει προς τιμήν του. Θα ακολουθήσει συναυλία της χορωδίας εφοριακών..''
Από μακριά ακουγόταν ενας ήχος απο τακούνια που απομακρύνονται.

Έ, σταρχίδια μας, ψέλισε ο αναγνώστης, έβγαλε ένα τσιγάρο απότ ο πακέτο, το άναψε και συνέχισε τον μοναχικό του δρόμο, νεκρός όσο και πριν....