σ ’αύτη την αισθηση ανηφόρησε αμίλητος , ατάραχος , με σταθερό βήμα .
στο δρόμο οι βιτρίνες δεν κατάφεραν να κάνουν τη δουλεία τους , κι αυτος εκεί , αμίλητος , ατάραχος , με σταθερό βήμα και συνέχισε ...
κι είδε την ευτυχία τη λαχτάρα και ταράχτηκε ,
σε αλυσίδα junk food την αντίκρισε
κι είδε στα μάτια της τη διψά της για hamburger ...
μες σένα πρόσωπο που ομορφιά του δε συνάντησε
είχε νοιώσει και αυτός έτσι κάποτε , πολύ κάποτε , ίσως όχι και τόσο , και μάλλον όχι για hamburger ,
προσπάθησε να μη δώσει σημασία , δε τον αφορούσε καν ,
το κουτσομπολιό του έμοιαζε με προβληματσμο …ή έτσι τον βόλευε να πιστεύει ; ή οχι ;
οικειοποιήθηκε για λίγο τη λαχταρά της .
τη ζήλεψε λίγο , για λίγο . την ευτυχία της την πούλαγαν παντού
σε goodys , σε starbucks , σε mc donalds
μοιάζαν παράδεισοι έτοιμοι να ικανοποιήσουν κάθε βίτσιο της ,
κι ήταν εκεί παντού και πάντα διαθέσιμα , μα λιπαρά , ανθυγιεινά , λίγο φθηνά .
μα αυτό το μα …
μα μα
με πιάνεις ?
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...