τους είπαν

μπάτσους
μαύρους
χωροφυλάκους
εσατζήδες
ματατζήδες
γουρούνια
τσέους
κωλάδες
κερατάδες
μπασκίνες
πολιτσμάνους
σκυλιά
όργανα
λύτες-αλήτες
ss-βασανιστές
καυλόμπατσους
καπελάκηδες
τους είπαν, τους χλεύασαν, τους απαξίωσαν
και αυτόι έδερναν, δολοφονούσαν, εκβίαζαν, αποθρασύνονταν

τώρα πώς λέγονται, κοίτα να δεις στην άκρη της γλώσσας το έχω..
αποδιοπομπαίοι τράγοι μάλλον.

100 σφαίρες στους μπάτσους
φέρνουν 1000 γκλομπιές στα παΐδια μας
και 10000 κουβάδες σκατά στo κεφάλι του κάθε πολίτη
μιας κοινωνίας χαώδους και ταυτόχρονα αστυνομοκρατούμενης
μιας κοινωνίας εξελιγμένης και ταυτόχρονα καθυστερημένης
μιας κοινωνίας με ανισότητες, με ανασφάλειες,
με θλίψη, κατάθλιψη, συντριβή

σημασία δεν έχει η πτώση αλλά η πρόσκρουση

Οι Kraftwerk (προφέρεται [ˈkʁaftvɛɐk], ελλ. εργοστάσιο παραγωγής ισχύος) είναι γερμανικό συγκρότημα από το Ντίσελντορφ. Ιδρύθηκε το 1970 και είναι γνωστό κυρίως για την πρωτοποριακή εργασία του στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής. Διάφορα κομμάτια του συγκροτήματος επηρέασαν μουσικά ρεύματα όπως τα EBM, Techno, Electro Funk και την ποπ μουσική της δεκαετίας του '80 και '90 γενικώς.

Τα πρώτα χρόνια (1970-1973)

Η πρώτη αυτή φάση του συγκροτήματος ξεχωρίζει επειδή στο διάστημα αυτό η μουσική του είναι ακόμη πειραματική και εν μέρει ενόργανη. Η αφοσίωση στην καθαρά ηλεκτρονική μουσική θα αποφασιστεί και θα πραγματοποιηθεί το 1973.

Αρχές του 1970 οι φοιτητές Ralf Hütter και Florian Schneider εγκαθιστούν το Kling-Klang-Studio στην οδό Mintropstraße 16 του Ντίσελντορφ και ιδρύουν το συγκρότημα Kraftwerk. Τον Ιούνιο και Αύγουστο του ίδιου έτους ηχογραφούν με τους Klaus Dinger και Andreas Hohmann (και οι δυο ντραμς) το ομόνυμο άλμπουμ το οποίο θα κυκλοφορήσει από το νεοϊδρυθέντο Phillips-Label και θα είναι το 30ο στα γερμανικά LP-Charts. Το κομμάτι Ruckzuck μάλιστα θα χρησιμοποιηθεί για την τηλεοπτική εκπομπή Kennzeichen D. Στα τέλη του 1970 ο Hütter εγκαταλείπει για λίγο το συγκρότημα για να τελειώσει τις σπουδές του. Στις 26 Δεκεμβρίου οι Kraftwerk δίνουν συναυλία με τα μέλη Florian Schneider-Esleben, Eberhard Kranemann (μπάσο, τσέλο), Charly Weiss (ντραμς).

Ο Weiss εγκαταλείπει στις αρχές του 1971 το συγκρότημα και αντικαθιστάται από τους Michael Rother (κιθάρα) και Klaus DingerConny Plank, η οποία όμως δεν θα κυκλοφορήσει ποτέ. Επίσης στις αρχές του 1971 οι Kraftwerk (ως τρίο Schneider, Dinger, Rother) ερμηνεύουν ζωντανά το τραγούδι Rückstoss Gondoliere στην νεανική τηλεοπτική μουσική εκπομπή Beat Club. Μεταξύ 26 Σεπτεμβρίου και 1 ΟκτωβρίουKraftwerk 2 στο στούντιο του συγκροτήματος. Στο διάστημα 1971-1972 οι Kraftwerk (με τα μέλη Plato Rivera, Florian Schneider, Ralf Hütter και Emil Schult) σχεδόν αδιάκοπα πραγματοποιούν περιοδείες με συναυλίες ενώ οι Dinger και Rother αποχωρούν και δημιουργύν το συγκρότημα Neu!. (ντραμς). Για λίγους μήνες τα μέλη του συγκροτήματος θα είναι οι Schneider, Hohmann, Kranemann, Rother και Dinger. Το διάστημα αυτό πραγματοποιείται ηχογράφηση στο στούντιο του γνωστού παραγωγού 1971 γίνεται η ηχογράφηση του δεύτερου άλμπουμ

Το δεύτερο άλμπουμ Kraftwerk 2 κυκλοφορεί στις αρχές του 1972 από την Phillips. Στο περιοδικό Sounds οι Kraftwerk ψηφίζονται δημοφιλέστερο μουσικό συγκρότημα και το τραγούδι Ruckzuck καλύτερο τραγούδι του έτους. Το τρίτο άλμπουμ Ralf und Florian ηχογραφείται τον Ιούλιο του 1973 και κυκλοφορεί τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.

Αφοσίωση στην synthpop

Ενώ τα πρώτα τρία άλμπουμ των Kraftwert έχουν ακόμη πειραματικό χαρακτήρα οι Hütter και Schneider αποφασίζουν το 1973 να παράγουν στο εξής τον ήχο του συγκροτήματος αποκλειστικά ηλεκτρονικά. Αποτέλεσμα είναι το άλμπουμ Autobahn, το οποίο σύμφωνα με την άποψη πολλών εμπειρογνωμόνων είναι σημαντικό και σημαδειακό αφού αποτελεί το πρώτο άλμπουμ της synthpop. Τα τραγούδια αποτελούνται όλο και περισσότερο από απλοποιημένες μελωδίες οι οποίες παίζονται σε εναλλαγή με φάσεις ηχητικών εφέ. Αυτό θα μείνει το χαρακτηριστικό στιλ των Kraftwerk και στις επόμενες δεκαετίες.

Επίσης στο Autobahn χρησιμοποιούν για πρώτη φορά τον απαλλαγμένο από κάθε αίσθημα, «κρύο» τρόπο τραγουδίσματος sprechgesang («τραγούδι–ομιλία»). Το άλμπουμ αυτό, με το οποίο παραλαμβάνουν παγκοσμίως χρυσούς δίσκους, είναι το τελευταίο που δημοσιεύουν σε συνεργασία με την Phillips. Το ομώνυμο τραγούδι του άλμπουμ γίνεται μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ. Ενθαρρυμένοι από την επιτυχία τους οι Hütter και Schneider ιδρύουν το 1974 δικό τους label (Kling Klang). Τον Φεβρουάριο 1975 ο Roeder εγκαταλείπει το συγκρότημα και νέο μέλος γίνεται ο Karl Bartos (ντραμς), ο οποίος θα μείνει στο συγκρότημα μέχρι το 1991. Το καλοκαίρι του ίδιου έτους ηχογραφείται το άλμπουμ Radioaktivität. Δημοσιεύεται το Νοέμβριο και το καλοκαίρι του 1976γαλλικών το ομώνυμο single για εβδομάδες μένει στην πρώτη θέση των charts.

Tα άλμπουμ Autobahn και Radioaktivität θεωρούνται ότι έχουν στοιχεία από το γερμανικό μουσικό κίνημα Krautrock.

Την άνοιξη του 1977 κυκλοφορεί το έκτο άλμπουμ, Trans Europa Express. Το ομώνυμο single γίνεται μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ. Η χαρακτηριστική μελωδία του τραγουδιού θα χρησιμοποιηθεί από τον Afrika Bambaataa για το Planet Rock, το οποίο είναι ένα από τα γνωστότερα κλασικά Hip Hop κομμάτια.

Άλμπουμ

• 1970: Kraftwerk
• 1971: Kraftwerk 2
• 1973: Ralf und Florian
• 1974: Autobahn
• 1975: Radio-Aktivität (Aγγλική εκδοχή: Radio-Activity)
• 1977: Trans-Europa Express (Αγγλική εκδοχή: Trans-Europe Express)
• 1978: Die Mensch-Maschine (Αγγλική εκδοχή: The Man-Machine)
• 1981: Computerwelt (Αγγλική εκδοχή: Computer World)
• 1986: Electric Café (Γερμανική, αγγλική και ισπανική εκδοχή έχουν τον ίδιο τίτλο)
• 1991: The Mix (Γερμανική και αγγλική εκδοχή)
• 2003: Tour de France Soundtracks
• 2005: Minimum – Maximum (Live-Album – 2 CDs ή 4 LPs, 2 DVDs, επίσης και σαν ειδική έκδοση "Notebook" με βιβλίο 88 σελίδων)

[Επεξεργασία] Singles

• 1973: Kohoutek – Kometenmelodie
• 1974: Autobahn
• 1975: Kometenmelodie 2
• 1976: Radioaktivität
• 1977: Trans-Europa Express
• 1978: Die Roboter
• 1978: Das Model
• 1981: Taschenrechner
• 1981: Computerwelt (Maxi)
• 1982: Das Modell
• 1983: Tour de France
• 1983: Tour de France – Remix
• 1986: Musique Non-Stop
• 1987: Der Telefonanruf
• 1991: Die Roboter (The Mix Version)
• 1991: Radioaktivität (The Mix Version)
• 1999: Tour de France (Rereleased)
• 1999: Expo 2000
• 2000: Expo Remix
• 2003: Tour de France 2003
• 2003: Elektro Kardiogramm
• 2004: Aérodynamik

``Στις καλύβες τώρα συμβαίνει να κατοικούν περισσότεροι άνθρωποι απ’ όσοι ζουν σ’ ένα μόνο χωριό της Σαμόας και γι’ αυτό πρέπει κανείς να ξέρει ακριβώς το όνομα της Άϊγκα (οικογένειας) που θέλει να επισκεφτεί. Γιατί κάθε Άϊγκα έχει για τον εαυτό της ένα ιδιαίτερο μέρος του πέτρινου μπαούλου, ή επάνω ή κάτω ή στο κέντρο, αριστερά ή δεξιά ή στη μέση.

Και η μια Άϊγκα συχνά δεν ξέρει τίποτα απολύτως για τις άλλες, λες και δεν τους χωρίζει μόνο ένας πέτρινος τοίχος, αλλά είναι σαν να βρίσκονται ανάμεσά τους βουνά και λαγκάδια και πολλές θάλασσες. Συχνά δεν ξέρουν τα ονόματά τους, κι αν συναντηθούν στην τρύπα της εισόδου χαιρετιούνται μόλις και μετά βίας ή μουρμουρίζουν μέσα από τα δόντια τους κάτι στον άλλο σαν κάτι εχθρικά έντομα. Σαν να τους εξοργίζει το ότι είναι υποχρεωμένοι να ζουν τόσο κοντά ο ένας με τον άλλο.
.
Εμείς όμως, που είμαστε ελεύθερα παιδιά του ήλιου και του φωτός, θα μείνουμε πιστοί στο μεγάλο Πνεύμα και δεν θα του βαρύνουμε την καρδιά με πέτρες.

Μόνο παραπλανημένοι, άρρωστοι άνθρωποι, που δεν κρατάν πια το χέρι του Θεού, μπορούν να ζουν ευτυχισμένοι ανάμεσα σε πέτρινες σχισμάδες χωρίς ήλιο, φως και αέρα.

Ας χαρίσουμε στον Παπαλάνγκι την αμφίβολη ευτυχία του, αλλά ας τσακίσουμε κάθε του προσπάθεια να χτίσει και στις δικές μας ηλιόλουστες παραλίες πέτρινα μπαούλα και να σκοτώσει την ανθρώπινη χαρά με πέτρες, με σχισμάδες, με βρωμιά, με θόρυβο, με καπνό και με σκόνη, όπως το θέλει το μυαλό του και είναι ο στόχος.``
αποσπασμα απο το παιδικο βιβλιο παπαλαγκι

wednesdayvideo σήμερα γιατί κάθε μέρα μπορεί να είναι Κυριακή…
rem για πολλούς λόγους, αλλά ειδικά όταν βρέχει δε χρειάζεται να πεις κανέναν…
rem γιατί είναι αθηναίοι, και τις δυο φορές που έπαιξαν εδώ ήταν super

rem γιατί MURMUR

Pills To Purge Melancholy - A Song For... from Misses Melancholy on Vimeo.

Pills To Purge Melancholy - Dreamkiller from Misses Melancholy on Vimeo.

ολόφρεσκα, απολαύστε τα
http://www.myspace.com/pillstopurgemelancholy

ο συγκεκριμένος μέταμαν περίμενε στο scanner μου ευλαβικά από το προηγούμενο σαββατοκύριακο, έπρεπε πρώτα να νικήσει την γρίπη της αισιοδοξία μου ύστερα από την εκλογή νέου Παπανδρέου, συγγνώμη πρωθυπουργού ήθελα να πω, νοιώθω όμως και πάλι καλά, απαισιόδοξος* us usual.

*ο απαισιόδοξος είναι ένας καλά ενημερωμένος αισιόδοξος

καλυτερα ανεβα σε μια μπανανια



...ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ 2 ΠΟΤΑ
ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ Σ'ΕΝΑ ΜΠΑΡΑΚΙ
ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΝΑ ΠΑΣ ΣΙΝΕΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΙ-ΒΙ ΚΑΦΕΔΑΚΙ
Κ ΕΓΩ...
Θ'ΑΝΕΒΩ ΣΕ ΜΙΑ ΜΠΑΝΑΝΙΑ Κ Θ'ΑΡΧΙΣΩ ΝΑ ΤΡΩΩ ΜΠΑΝΑΝΕΣ
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ Κ ΑΣ ΤΡΩΩ ΜΟΝΟ ΜΠΑΝΑΝΕΣ...

σημερα στο ΑΝ

καθε τεταρτη με ενα video προταση.
αν θελετε να φιλοξενησουμε και τη δικη σας
orfaneashr@gmail.com




http://video.google.com/videoplay?docid=4441910284133537743&ei=ufLnSozjCKDQ2wLP1I2PDw&q=david+lynch&view=2&dur=3#



David Lynch
ένα βιογραφικό σημείωμα (απο το περιοδικο σινεμα)


Ο David Lynch (Ντέιβιντ Λιντς) γεννήθηκε το 1946 στην πολιτεία Μοντάνα των ΗΠΑ και ο πατέρας του ήταν ένας επιστήμονας που εργαζόταν στον τόμεα της έρευνας. Σπούδασε σε διάφορα αμερικανικά Πανεπιστήμια με ειδίκευση στο χώρο των Καλών Τεχνών.
Ενώ ήταν ακόμα φοιτητής, σκηνοθέτησε τις ταινίες μικρού μήκους Six Men Getting Sick και The Alphabet αλλά παράλληλα ασχολούνταν και με την ζωγραφική- ασχολία που συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Γρήγορα επικεντρώθηκε στον κινηματογράφο και γράφτηκε στο American Film Institutes's Center for Advanced Film Studies στο Los Angeles, όπου γύρισε τη μικρού μήκους The Grandmother. Το 1970 λόγω της εντύπωσης που προκάλεσαν οι μικρού μήκους ταινίες του The Alphabet (1968) και ειδικότερα το The Grandmother (1970), ένα παραμύθι για ένα αγόρι που επινοεί μια γιαγιά , ο David Lynch προσλήφθηκε στο American Film Institute του Los Angeles.
Η πρώτη του μεγάλου μήκους ήταν το Eraserhead, τα γυρίσματα του οποίου κράτησαν 4 χρόνια (1972-1976). Η ταινία γυριζόταν τα βράδια αφού την ημέρα ο Lynch εργαζόταν για τα προς το ζην διανέμοπντας εφημερίδες. Η ταινία είναι ένας κινηματογραφικός εφιάλτης και σ' αυτήν ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί μαι σειρά απο τεχνικές που αργότερα θα χαρακτηρίσουν το ύφος του. Το Eraserhead έγινε επιτυχία ως μια cult ταινία στο κύκλωμα των μεταμεσονύκτιων προβολών, καθώς προβαλλόταν συνεχώς για πάνω απο ένα χρόνο. Επίσης αυτή η ταινία τράβηξε το ενδιαφέρον του γνωστού κωμικού Mel Brooks, ο οποίος τον προσέλαβε για να κινηματογραφήσει το The Elephant Man/ Ο Άνθρωπος Ελέφαντας (1980) , ταινία που χάρισε στον Lynch την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερου Σκηνοθέτη. Οι συνλοικές υποψηφιότητες για Οσκαρ ήταν 8 καθιερώνοντας έκτσι με τον πιο δυναμικό τρόπο τον David Lynch σε κοινό και κρτικικούς. Η ασπρόμαυρη αυτή ταινία αφηγείται την ιστόρια ενός φριχτά παραμορφομένου ανθρώπου και διαδραματίζεται στη Μεγάλη Βρετανία τη βικτωριανή εποχή.
Απορρίπτωντας την πρόταση για να σκηνοθετήσει το τρίτο επεισόδιο της σειράς Star Wars, ο Lynch θα σκηνοθετήσει , το Dune (1984). Βασισμένο στο ομώνυμο επικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Frank Herbert και σε παραγωγή του γνωστού παραγωγό Dino De Laurentis, η ταινία υπήρξε μια μεγάλη αποτυχία. Ο Lynch είχε παράπονα απο τις επεμβάσεις του παραγωγού στο τελικό αποτέλεσμα και κυρίως στο δραστικό περiορίσμο της διάρκειας της ταινίας.
Ο Lynch δεν κάμφθηκε απο την αποτυχία και το 1986 σκηνοθέτησε το Blue Velvet/ Μπλε Βελούδο. Η ταινία, η οποία θεωρείται μια απο τις καλύτερες του σκηνοθέτη, προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και ο ίδιος ο Lynch για Όσκαρ Καλύτερου Σκηνοθέτη, ενώ πολλοί την θεωρούν ως ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα της τέχνης του. Σ' αυτήν πρωταγωνιστούν οι Isabella Rossellini και Dennis Hopper και η αφήγηση της που διαδραματίζεται με φόντο μια μικρή επαρχιακή πόλη. Η ταινία χαραρακτηρίζεται απο μια ονειρική υφή, σουρεαλιστικές επιρρόες και μια σκηνοθεσία που εμμένει στους απόκοσμους ήχους, τις σκιές, τα έντονα χρώματα .
Η ταινία Ατίθαση Καρδιά/ Wild at Heart (1990), με Nicolas Cage και την Laura Dern, είναι μια παράξενη ταινία δρόμου και βραβεύτηκε με Χρυσό Φοίνικα (Palme d’Or) στις Cannes.
Το 1990 όμως ήταν το αποκορύφωμα για την φήμη του αφού διακρίθηκε και στο χώρο της τηλεόρασης με τη σειρά Twin Peaks, την οποία έκανε αργότερα και ταινία (Twin Peaks Fire Walk with Me/ Ο Ύποπτος Κόσμος του Τουίν Πικς, 1992). Η αφήγηση επικεντρωνόταν σε μια αστυνομική έρευνα γύρω απο ένα ανεξιχνίαστο έγκλημα σε ένα μικρό χωριό. Η τηλεοπτική σειρά έφερε ένα άλλο αέρα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα της τηλεόρασης και γρήγορα απέκτησε φανατικούς οπαδούς.
Μετά από αυτή την επιτυχία ακολούθησαν οι ταινίες Η ταινία Lost Highway/ Χαμένη Λεωφόρος (1997) κινείται στο ίδιο ονειρικό κλίμα όπως και οι υπόλοιπες ταινίες. Μια ταινία πολύ μακρυά απο το ύφους του -αληθινή έκπληξη- είναι The Straight Story (1998) που κέρδισε το Ευρωπαϊκό Βραβείο Κινηματογράφου. Σ' αυτην ο κεντρικός ήρωας είναι ένας ηλικιωμένος που αποφασίζει να ξεκινήσει ένα περιπετειώδες ταξίδι. Η επόμενη ταινία του έχει το όνομα ενός δρόμου στο Los Angeles το Mulholland Drive (2001) και έχει ως κεντρικές ηρωίδες δύο νεαρές γυναίκες. Γι' αυτήν την ταινία βραβεύτηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες ενώ ήταν υποψήφιος και για ένα βραβείο Όσκαρ .
Η ταινία με τον τίτλο INLAND EMPIRE (2006) (με τα κεφαλαία όπως επιμένει να γράφεται από τον David Lynch), είναι μια σουρεαλιστική πειραματική ταινία, η πρώτη του σκηνοθέτη σε ψηφιακό format. Για να τη γυρίσει χρειάστηκε δύομιση χρόνια και σ' αυτήν πρωταγωνιστούν οι γνωστοί απο προηγούμενες ταινίες Laura Dern, Justin Theroux, Harry Dean Stanton, Laura Harring, αλλά και οι Jeremy Irons, Diane Ladd, Nastassja Kinski, William H. Macy. Όταν ρωτήθηκε για την ταινία ο Lynch δήλωσε ότι είναι μια ταινία "για μια γυναίκα που αντιμετωπίζει προβλήματα, είναι απλώς ένα μυστήριο " .
Εκτός από την ιδιότητα του ως σκηνοθέτης, ο David Lynch έχει κατά καιρούς υπάρξει και ηθοποιός, ενώ παράλληλα ασχολείται με τον σχεδιασμό και τη ζωγραφική.
http://www.fotoart.gr/arthra/arthrolynch/index.html
http://www.experiencefestival.com/forum/Video-Collection/David%20Lynch/Page_2?language=el

καθε τεταρτη με ενα video προταση.
αν θελετε να φιλοξενησουμε και τη δικη σας
orfaneashr@gmail.com

σήμερα μια απολαυστική συνέντευξη ενός κορυφαίου επιστήμονα με ένα διαυγές μυαλό








Ο Χρίστος Παπαδημητρίου (http://www.cs.berkeley.edu/~christos) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Μετά τις σπουδές του στο Πολυτεχνείο πήγε στην Αμερική όπου από το 1976 διδάσκει Πληροφορική στα Πανεπιστήμια Χάρβαρντ (όπου ήταν ο καθηγητής του Μπιλ Γκέητς), Μ.Ι.Τ., Στάνφορντ και Μπέρκλεϋ, όπου είναι τώρα Καθηγητής στην έδρα C. Lester Hogan και πρόεδρος του Τμήματος Πληροφορικής. Εκτός από το διδακτορικό του (Πρίνστον, 1976), το 1997 του απενεμήθη τιμητικό διδακτορικό από το Πολυτεχνείο ΕΤΗ της Ζυρίχης. Θεωρείται διεθνώς κορυφαίος ερευνητής στην Πληροφορική, έχει δημοσιεύσει εκατοντάδες ερευνητικές εργασίες και τα βιβλία του (Θεωρία Υπολογισμού, Συνδυαστική Βελτιστοποίηση, Υπολογιστική Πολυπλοκότητα κ.ά.) έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Το Χαμόγελο του Τούρινγκ, γραμμένο στα αγγλικά με τον τίτλο Turing, είναι το πρώτο του μυθιστόρημα. Ζει στο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνιας, ενώ η γυναίκα του Μάρθα Σιδέρη και η μικρότερη κόρη του Ιζαμπέλ ζουν –συνήθως– στην Ελλάδα.

links :
http://www.cs.berkeley.edu/~christos/
http://e-rooster.gr/05/2007/462/

Τελικά θα πάω να ψηφίσω, διερωτώμενος αν κάνω σωστά, αν δηλαδή η ανακύκλωση πασοκ-νέας δημοκρατίας, Καραμανλή-Παπανδρέου, είναι και δικό μου δημιούργημα (ανεξαρτήτως του τι ψηφίζω), ο σημερινός μέταμαν είναι αφιερωμένος στην επικίνδυνη ψήφο, και ακροβατεί μεταξύ συνειδητής συμμετοχής ευθύνης και αποχής .

Καλή ψήφο παίδες…