τα 3ζ. του γ.α.

θεωρήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της εποχής του. δεν δίδαξε ποτέ σε καμία σχολή ούτε δήλωσε φιλόσοφος. Την φιλοσοφία του την βρίσκουμε γραμμένη σε ένα μόνο έργο από το οποίο μας σώθηκε το χειρόγραφο. Ένα μικρό πράσινο σημειωματάριο με στοχαστικούς αφορισμούς όπως: για μια χούφτα δολάρια, οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωίνη (και το πασίγνωστο) στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.το σημειωματάριο ανακαλύφτηκε τυχαία απάνω του κατά τη διάρκεια ενός τυπικού αστυνομικού ελέγχου . Οι αστυνομικοί ενθουσιασμένοι από το περιεχόμενο του σημειωματάριου και την πυκνότητα του λόγου του τον παρότρυναν να το δημοσιεύσει, τελικά όμως μετά από την άρνησή του το αποδέχτηκαν απλώς ως δώρο. Ακολούθησαν η προώθηση του έργου στα πλαίσια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, και η μετάφραση του έργου σε 46 γλώσσες. Υπάρχουν 4 ιδρύματα και σύλλογοι που μελετούν το έργο του και την προσωπικότητά του. κάθε χρόνο στη γενέτηρά του γίνεται –επιστημονικό- συμπόσιο με τη συμμετοχή διαπρεπών προσωπικοτήτων της παγκόσμιας φιλοσοφικής σκέψης και την παρουσία λαμπερών καλλιτεχνών.

Η φιλοσοφία του όμως δεν είναι σε όλα της τα σημεία το ίδιο ξεκάθαρη. Το κλασσικότερο άλυτο φιλοσοφικό ερώτημα είναι πλέον αυτό που ονομάζουμε ‘της σελίδας 3΄. Η 5^η γραμμή, τελευταία του χωρίου και της σελίδας, τελειώνει με τη φράση ‘καλός δάσκαλος είναι αυτός που έχει τον καλό μαθητή’ και ακολουθεί στη σελίδα 4 μία σβησμένη φράση η οποία αποδίδεται ως ‘είχε καλό δάσκαλο’. Εδώ παρουσιάζεπέρασε το ξυράφι στο ται κάτι το αδιευκρίνιστο. Άραγε ο καλός δάσκαλος είχε τον καλό δάσκαλό ή κάτι άλλο ήθελε να γράψει ο φιλόσοφος; Σαφώς και υπήρχε η πρόθεση να συνεχιστεί το χωρίο, που έτσι και αλλιώς τελειώνει κάπως απότομα, όμως συνέχεια δεν υπήρξε. Όχι όμως λόγω διακοπής αφού η φραση είναι σβησμένη από πάνω. Αν το είχε σβήσει άλλος πλην του συγγραφέα τότε αναρωτιέται κανείς που είναι η συνέχεια. Αποκλείεται η μόνη προσθήκη να ήταν αυτή η φράση. Μήπως ο ίδιος ο φιλόσοφος λογόκρινε τη θεωρία του και πρόκειται περί φονταμενταλιστή, πράγμα που όσβέρκο του σά χάδιμως θα ήταν ενάντιο με τις γενικές γραμμές της γενικής του θεωρίας.

Η φιλοσοφία σήμερα ακόμη αναζητά μία κάποια λύση στο πρόβλημα αυτό και στην ακόλουθη που γεννήθηκε προβληματική. Ο βιογράφος όμως του συγγραφέα στράφηκε κατά του προβληματισμού γύρω από το συγκεκριμένο χωρίο, υποστηρίζοντας ότι ήταν άνευ ουσίας. Χαρακτηρίζει τον φιλόσοφο αλκοολικό και του αναγνωρίζει το δικαίωμα ‘σε κανένα λαθάκι λόγω μέθης’. Οι μελετητές από την μεριά τους αρνούνται αυτόν τον ισχυρισμό καθώς ο ίδιος ο βιογράφος είχε ήδη νοσηλευτεί σε κλινική απεξάρτησης από το αλκοολ.