fuckyourlifestyle_stylefucksyourlife

στην υγειά σας
και ευχαριστω loop για τη φωτο.

η ισοροπία και το κβαντικό σύμπαν

O άθρωπος μπορεί να βάζει όσες πραμέτρους θέλει γύρω από κάθε σκέψη του ώστε να πάρει κάποια απόφαση. όσες περισσότερες παραμέτρους τόσο περισσότερο χαοτικό γίνεται το σύστημα μέσα από το οποίο παίρνει την απόφαση και άρα τόσο πιό δύσκολο το να αποφασίσει παίρνει τη σωστή απόφαση, το ''καλό'' ας πούμε ή όχι.

Aντίθετα όταν βρίσκεται σε καταστάσεις όπως ο θυμός ή η μέθη τότε ελαχιστοποιούνται οι παράμετροι και έτσι ρέπει ευκολότερα προς μία κατεύθυνση και μία απόφαση, ενώ ο φάσμα σωστής έως λάθος απόφασης εξαφανίζεται. δεν βρισκόμαστε στο αντίθετο της ύπαρξης του σωστού και του λάθους, δλδ στην μή-υπαρξή-σωστού-και-λάθους, αλλά δεν γνωρίζουμε αν η απόφαση είναι κάτι από τα δύο(βλ. θεώρημα σροντιγκερ).

H απόφαση βέβαια μπορεί και να αξιολογηθεί, βέβαια, και εκ των υστέρων ως σωστή ή λάθος ανάλογα με το αποτέλεσμά της. αλλά και για να κριθεί το αποτέλεσμα χρειάζεται να ληφθούν υπ όψιν διάφορες παράμετροι που και πάλι είναι επιλογή του υποκειμένου που παίρνει την απόφαση.

Aπό μία πιό κβαντική πλευρά, όποια και να είναι, η απόφαση κινείται παράλληλα σε διάφορα σύμπαντα και είναι ταυτόχρονα μέσα στον χρόνο σε όλες τις πιθανές θέσεις. με λίγα λόγια καλύπτει την ίδια στιγμή όλο το φάσμα σωστού-λάθους, ενώ ταυτόχρονα δεν εντάσσεται σε αυτό .μαςς

Kατά συνέπεια η δυαδική αντίθεση σωστής και λάθος απόφασης φαίνεται να μην είναι και τόσο σημαντικός παράγοντας στη διαμόρφωση της σκέψης, της συμπεριφοράς, της ύπαρξης.

-προοδευτικός είναι αυτός που ξέρει πότε να είναι συντηρητικός, είπες.

-πιό πολύ ζώο σημαίνει πιό πολύ άνθρωπος, είπα.

άρα, έχουμε και δεν έχουμε δίκιο και οι 2 μαςς.