ποιές πολιτικές οδήγησαν στην εξαθλίωση τόσο κόσμο;
εντάξει αυτά δεν είναι και τόσο δύσκολο να τα μάθεις. άλλωστε πίσω από αυτή την ιστορία βρίσκεται το γνωστό ξαναπαιγμένο και ξαναμαναπαιγμένο έργο, ''ο καπιταλισμός τα σκάτωσε''. δεν πρόκειται για τίποτα το πρωτότυπο.
όλα τα παραπάνω δίνουν την εντύπωση ότι η αργεντινή δεν έιναι και τόσο μακριά. το ίδιο σκατώθηκαν τα πράγματα και στην ισλανδία το χειμώνα που μας πέρασε και σε πολλά άλλα σημεία του πλανήτη. το θέμα είναι ότι σπάνια μαθαίνουμε κάτι σχετικό με τις ίδιες τις εξεγέρσεις, δηλάδή τα αιτήματα των εξεγερμένων, πώς διεκδικούν πίσω την εργασία τους, τη ζωή τους, την αξιοπρέπειά τους, τί προτείνουν, τι είναι διατεθημένοι να θυσιάσουν για να μην ξαναπέσουν όμηροι στα χέρια των κυβερνήσεων τους και των συμφερόντων των επιχειρήσεων ή των δυναστών τους.
αυτά βέβαια δεν ίσχυσαν στην περίπτωση του ιράν. σε μία εξέγερση ''εθνικού-δημοκρατικού'' χαρακτήρα έφτασαν περισσότερα μέχρι τα αυτιά μας. μην εχνάμε τί είχε γίνει στο επεισόδιο με τους άγγλους κομάντο προ καιρού που τους ξεβράκωσαν οι ιρανοί. αλλά όσο δεν μαθαίνουμε για ιρανούς εργάτες που διεκδικούν τα εργοστάσια από τα αφεντικά τους, τόσο αυτές τις εξεγέρσεις θέλουμε, τις ελεύθερες, τις αθώες, τις όμορφες!
έτσι λοιπόν και όταν θα ξαναέχουμε επεισόδια σαν αυτά του ελληνικού Δεκέμβρη θα μοιάζουν οι διαδηλωτές με μπαχαλάκηδες και πρεζάκια.. θέλετε να μάθετε γιατί; γιατί η κορέα είναι ακόμα μακριά..
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...