Κυριε Μπλόγκερ,

Η συνέντευξη του Ευτύχη Μπιτσάκη στο φύλλο της 4-12-09 είναι η αφορμή για να ζητήσω να φιλοξενήσετε κάποιες σκέψεις μου αναφορικά με τα «γεγονότα» του Δεκέμβρη του 2008. Σε μια σχετική ερώτηση, ο καθ’ όλα σεβαστός κ. Μπιτσάκης εξέφρασε μια συχνότατα διατυπωμένη κριτική στην στάση των «μεγάλων» ΜΜΕ εκείνες τις μέρες. Μια κριτική εξ αριστερών, η οποία ψέγει τα ΜΜΕ (προφανώς ως όργανα της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας) για σκόπιμη προβολή των 500 βανδάλων που έσπαγαν, και όχι της νεολαίας που διαδήλωνε ειρηνικά από άκρη σ’ άκρη της επικράτειας.

Χωρίς να διαφωνώ στο ελάχιστο ότι καταβλήθηκε τιτάνια προσπάθεια απόκρυψης ή διαστρέβλωσης των πραγματικών πτυχών αυτής πρωτοφανούς κοινωνικής έκρηξης, νιώθω πάραυτα την ανάγκη να παρατηρήσω ότι η παραπάνω κριτική υποδηλώνει μια συγκεκριμένη ανάλυση του τι έγινε τότε, η οποία είναι -κατά τη γνώμη μου- άστοχη. Η ανάλυση αυτή είναι πάνω-κάτω κοινή σε όλο το φάσμα της Αριστεράς και εν ολίγοις αποτιμά το εξής: επρόκειτο για μια μαθητική -κατά βάση- εξέγερση, που επισκιάστηκε σκοπίμως από τους γνωστούς-αγνώστους, τους 500 «κουκουλοφόρους», οι οποίοι κατάφεραν να κάψουν όλη την Ελλάδα!

Παραδέχομαι ότι και η δική μου οπτική καθορίζεται από τις ιδεολογικές μου αναφορές, οι οποίες εντάσσονται στην αντιεξουσιαστική θεώρηση. Νιώθω όμως ότι η κοινή λογική με επιβεβαιώνει. Μιλάμε για έναν μήνα διαδηλώσεων, πρωτοφανούς μαζικότητας, αλλά και βιαιότητας. Για όποιον/αν δεν κατέβηκε στο δρόμο, οι τηλεοπτικές εικόνες (χωρίς τον ήχο!) δεν μπορούν να διαψευστούν από κανέναν. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου στους δρόμους όλων των μεγάλων πόλεων, με μπροστάρηδες την μαθητική και εργαζόμενη νεολαία να επιτίθεται σε αστυνομικά τμήματα, να πετροβολεί επί ώρες τα ΜΑΤ, να καίει τράπεζες, να σπάζει πολυκαταστήματα. Μέσα σε πυκνά τοξικά νέφη, οι περίφημοι 500 «κουκουλοφόροι» αποδείχθηκε ότι είναι τελικά τα δεκάδες χιλιάδες νέα παιδιά αυτής της κοινωνίας που πηγαίνουν σχολείο, που σπουδάζουν, που εργάζονται για 600 ευρώ, που είναι άνεργα. Τα οποία, ναι, τα κάνανε όλα αυτά, με μαντήλια, κασκόλ και μπλούζες στα πρόσωπα για να προστατευτούν από τον καρκίνο και τις συλλήψεις.

Και ο τελευταίος αστυνομικός ρεπόρτερ μπορεί να διαισθανθεί ότι η βία που έχει εκδηλωθεί τα τελευταία 20 χρόνια σε διαδηλώσεις δεν προσεγγίζει ούτε το 1 τοις χιλίοις της στοχευμένης βίας που εξαπέλυσαν οι νέοι και νέες αυτής της κοινωνίας -μέσα σε μερικές μέρες- ενάντια στα σύμβολα της οικονομικής και κρατικής εξουσίας. Και ο τελευταίος πολιτικός αναλυτής γνωρίζει τι σημαίνει για το σαπισμένο καθεστώς της τηλεοπτικής κληρονομικής δημοκρατίας, η στοχευμένη αυτή βία. Οι λίγες εξαιρέσεις καταστροφών σε μικροΐδιοκτησίες στην αχανή πρωτεύουσα, όσο κι αν μεγαλοποιηθούν, παραμένουν εξαιρέσεις. Η εκτέλεση ενός μικρού μαθητή ήταν απλά η αφορμή για να βγάλει η κοινωνία -οριστικά θα ευχόμουν- από το απυρόβλητο όλους αυτούς που την έχουν καταδικάσει σε αναξιοπρέπεια και ανέχεια. Αυτή είναι η πραγματική, η μεγάλη «ζημιά» για αυτούς.

Είναι γνωστό -και συμφωνούμε όλοι με τον κ. Μπιτσάκη- ότι η Αριστερά δεν μπορεί (ακόμα) να εμπνεύσει την κοινωνία. Ευτυχώς, υπάρχουν κάποιες μοναδικές στιγμές στην ιστορία που η τελευταία κάνει βήματα μπροστά, ερήμην όλων εμάς, των «κινηματιών». Εδώ και καιρό η κοινωνία νιώθει ότι όλοι οι αποκαλούμενοι «θεσμοί» λειτουργούν έξω από αυτήν και ενάντια στα συμφέροντά της. Μήνες και χρόνια διαδοχικών σκανδάλων, το ένα πιο απίστευτο από το άλλο, δεν της άφησαν άλλο περιθώριο ψευδαισθήσεων. Για αυτό, επικρότησε, σιωπηλά και μη, για μέρες, την καταστροφή των συμβόλων αυτών των θεσμών από το πιο δυναμικό και προωθημένο κομμάτι της. Αν η Αριστερά δεν μπορεί να εμπνεύσει, τουλάχιστον να έχει την μεγαλοψυχία να αναγνωρίσει τα πεπραγμένα της κοινωνίας ως έχουν. Να σταματήσει να ρίχνει νερό στο μύλο της προπαγάνδας που θέλει μια χούφτα ανθρώπους να κάνανε λίμπα όλη τη χώρα. Να πει την αλήθεια, να παραδεχτεί ότι όλα αυτά έγιναν από πολύ πλατιά κομμάτια της κοινωνίας και με την ηθική νομιμοποίησή της. Και τέλος, να υπερασπιστεί αυτές τις κοινωνικές επιλογές ή εκρήξεις. Εάν φυσικά, δεν επιθυμεί την επόμενη φορά να προστεθεί και αυτή στα σύμβολα προς κατεδάφιση….

Νίκος Μαρκετάκης,

Έκτακτος αρχαιολόγος



(ο υπογράφων πρωτοδημοσίευσε την επιστολή του στην εφημερίδα χανιώτικα νέα)

0 σχόλια:

σχόλιο στο περιθώριο...

wednesdayvideo12_Small Pleasures (Μικρές Χαρές)

συμβαινει να μας αρεσει σχεδον οτι κανει
Κωνσταντίνος Πιλάβιος


Small Pleasures (Μικρές Χαρές) 2008 from MovieTeller on Vimeo.

http://www.cpil.info

0 σχόλια:

σχόλιο στο περιθώριο...