είσαι στόχος;

στόχος αναίτιος, μιάς κοινωνίας μόνο δόντια, μιάς σάπιας απάτης, μιάς κατάστασης εμετικής που σε προσβάλλει.

μήπως είσαι στόχως των νέων μέτρων; σου ζητάνε να πληρώσεις εσύ για τον κάθε απατεώνα λεφτά κλεμμένα, λεφτά που εσύ δεν πήρες, ούτε καν ονειρεύτηκες; σου παρουσιάζουν σαν εθνική υπόθεση την τσέπη του κάθε γραβατωμένου ληστή;

μήπως είσαι στόχος μιάς βίαιης νεοναζιστικής ακροδεξιάς; μιάς ακροδεξιάς που το πρωί διεκδικεί το δικαίωμά στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών της και το βράδυ κλείνει στό ματα με φασιστικές επιθέσεις ενάντια σε αθώους ανθρώπους;

μήπως είσαι στόχος των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και τραπεζων; ενός γιαγαντιαίου μηχανισμού που συναντάς παντού γύρω σου και σοου ζητά το μυαλό και το αίμα σου για ένα ξερό κομμάτι δάνειο;

μήπως είσαι στόχος; του ίδιου σου του εαυτού; μήπως εσκεμμένα ξεχνας τι θα πει αξιοπρέπεια; μήπως απλά προσπερνάς τα σημαντικά χωρίς να σε νοιάζει και επιστρέφεις όλη την ωρα σεε μιά γνώριμη μιζέρια λέγοντας στον εαυτό σου πως η Κόλαση που ξέρεις είναι προτιμότερη απο απο αυτήν που δεν ξέρεις;

καλως ήρθες στην Κόλαση τότε. στην προσωπική σου Φυλακή. σκέψου γρήγορα πως θα φύγεις απο δω.