ξανα...

πώς να ξυπνήσει δεν ήξερε…
θυμόταν που ξάπλωσε,
το τέλος μιας δύσκολης μέρας που βασανίστηκε,
βυθισμένος στο στρώμα του.
αμυδρά να κουνάει το χέρι του
τα δάκτυλα του,
μυρωδιές από άνοιξη στη βεράντα του

να ξύπναγε;
να μην είχε κοιμηθεί;
να μην είχε βυθιστεί στο στρώμα του;
να μην είχε μυρίσει την άνοιξη
δεν σηκώθηκε
μόλις ξέχασε
ξαναξέχασε
χαμογέλασε
εεε..

1 σχόλιο:

  1. εεε..
    τελικά σηκώθηκε,
    το ξανά σκέφτηκε,
    σκέφτηκε τη δύσκολη μέρα που είχε μπροστά του,
    τις συζητήσεις για κουτσομπολιά στη δουλειά,
    τα θλιμμένα πρόσωπα εν μέσω κρίσης,
    κοντοστάθηκε,
    μύρισε την άνοιξη...με όλη του τη δύναμη,
    ξεχάστηκε,
    ξέχασε..εε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

σχόλιο στο περιθώριο...