ατιτλο

παιδιά της μαυρης κυριακής
πού'στε το βράδυ λύκοι
όλη τη μέρα σιωπηλά
χτυπάει η καρδιά σας

σηκώστε το κεφάλι σας
ισιώστε το κορμί σας
και μ'ενα σάλτο γρήγορο
ξεσκίστε τους εχθρούς μας

και σύρτε τα κομμάτια τους
τη γη να ζωγραφίσουν
και με το πρώτο φως που βγει
γίνετε πάλι ανθρώποι