μα είναι δυνατόν;

αγανάκτηση είναι η μόνη λέξη που έρχεται στο μυαλό.

ο Μάριος Ζ. διδάσκει κολύμπι σε νήπια και μετά την δουλειά περνάει απο την προχθεσινή πορεία. δέχεται επίθεση από ένστολο και οδηγείται στο δικαστήριο. οι κατηγορίες που του προσάπτουν αποδεικνύονται εντελώς αστήρικτες. παρόλα αυτά το δικαστήριο τον στέλνει στην φυλακή παραβαίνοντας τις διατάξεις περί προφυλάκισης. [http://www.facebook.com/group.php?gid=364371928670]

απογοήτευση είναι η μόνη λέξη που έρχεται στο μυαλό.

οι συνήγοροι της οικογένειας Γρηγορόπουλου παραιτούνται διότι «κατά τη διάρκεια της προκείμενης διαδικασίας έλαβαν χώρα ορισμένα περιστατικά τα οποία δεν μας επιτρέπουν να εξακολουθήσουμε να συμμετέχουμε εις την διαδικασία αυτή και να την νομιμοποιούμε διά της παρουσίας μας». η άγνωστη μέχρι πρότινος μάρτυς αναίρεσε μέσα λιγότερο από 24 ώρες την κατάθεσή της όταν της έγινε ερώτηση στο δικαστήριο.

θλίψη είναι η μόνη λέξη που έρχεται στο μυαλό.

η οικογένεια του δολοφονημένου φοιτητή Χορευτάκη ζητώντας ΜΟΝΟ την ηθική δικαίωση του παιδιού της, οδηγεί στο ευρωπαϊκό δικαστήριο την χώρα. το δολοφόνο Ζαχαρία Λαγουδάκη είχε αφήσει ελεύθερο η ελληνική δικαιοσύνη παρόλο που βρισκόταν στην φυλακή για άλλη δολοφονία. Στην υπόθεση περιφέρεται το όνομα του πρώην υπουργού δημοσίας τάξης και νυν βουλευτή Μαρκογιαννάκη που είναι κουμπάρος του πατέρα του θύτη.

φόβος είναι η μόνη λέξη που έρχεται στο μυαλό.

στα Χανιά 38 μήνες χωρίς αναστόλη ο ένας χρυσαυγίτης (αυτός με το μαχαίρι ο πρώην γραμματέας του λάος Δημήτρης Λαμπρινάκης) από 32 στους 2 φίλους του (ο υπαξιωματικός του ναυτικού χωρίς αναστολή) οι υπόλοιποι δύο 19χρονοι ένοχοι16 μήνες και ένας αθώος. ελεύθεροι μεχρι την εκδίκαση της έφεσης. την ίδια ώρα στην ίδια πόλη έγιναν 2 εμπρησμοί αυτοκινήτων μεταναστών τις τελευταίες 48 ώρες. η υπόθεση της χανιώτισσας καθηγήτριας στην οποία άγνωστοι χάραξαν αγκυλωτούς σταυρούς παραμένει ανεξιχνίαστη.

τρέλα είναι μόνη λέξη που έρχεται στο μυαλό.

για πλάκα ισχυρίστηκαν οι 10 μαθητές απο την Σπάρτη ότι πυρπόλησαν το σπίτι μεταναστών από το Μπαγκλαντες. οι ίδιοι είχαν την παιδική αφέλεια να ανεβάσουν το βίντεο της επίθεσης στο you tube. ο εισαγγελέας Σπάρτης έδωσε διαταγή για διεξαγωγή προκαταρκτικής εξέτασης ένα μήνα μετά.

παρακράτος.

βαθύ κράτος.

διωγμός.

το νέο σπόρ μιας κοινωνίας που σαπίζει είναι να κυνηγάει τους ανήμπορους.

Με αγανάκτηση παρακολουθούμε από χθες τις δηλώσεις του (περι)φερόμενου στα τοπικά μέσα πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης. Με αισχρά ψέματα περί χειροδικιών στην διαδικασία της δημοπράτησης του κτιρίου της μεραρχίας, ο κ. Γρυσπολάκης προσπαθεί με ανεκδιήγητο τρόπο να εμφανιστεί πάλι ως το κατατρεγμένο θύμα. Φυσικά και δεν υπήρξε οποιαδήποτε επιθετική κίνηση από μέρους των υπερασπιστών ενός ελεύθερου κοινωνικού χώρου με ισχυρούς δεσμούς στην τοπική κοινωνία. Το αντίθετο μάλιστα - θα μπορούσε κανείς να πει ότι συνέβη, μόνο που ο κατά συνθήκη πρύτανης δεν βρισκόταν καν εκεί για να το δει με τα μάτια του.

Δεν είναι δυστυχώς η πρώτη φορά. Μήνες τώρα, ο κ.Γρυσπολάκης (που σημειωτέον πρέπει να περιμένει την τελεσίδικη απόφαση αρμόδιου οργάνου σχετικά με την νομιμότητα της εκλογής του για να δικαιούται να φέρει τον τίτλο του) εξαπολύει απίστευτες συκοφαντίες ενάντια στην κατάληψη Rosa Nera. Συκοφαντίες και ψέματα ως γαρνιτούρα στο μεγάλο ψευδές πρόσχημα: την περιβόητη Σχολή Καλών Τεχνών. Παλιότερα, η φανταστική αυτή σχολή έπαιζε το ρόλο που παίζει π.χ. η υποθαλάσσια αρτηρία στην Θεσ/νίκη!!! “Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε” δηλ, στα στόματα των πολιτευτάδων για να μαζώνουνε ψήφους. Τα τελευταία χρόνια όμως λειτουργεί ως πρόσχημα και μόνον, με σκοπό την καταστολή μιας πολιτικής συλλογικότητας, η οποία - ανάμεσά σε άλλα - έδωσε ζωή και παρέδωσε στην κοινωνία έναν χώρο που ρήμαζε στην εγκατάλειψη.

Είναι βέβαια αστείο να πιστεύει κανείς ότι ένα κράτος που αρνήθηκε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απέναντι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με αποτέλεσμα φέτος για πρώτη φορά τα ελληνικά πανεπιστήμια να βρεθούν εκτός των διεθνών επιστημονικών περιοδικών (οποία κατάντια...), θα δώσει έστω και ένα ευρώ για να ανοίξει μια τέτοια σχολή σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Με αφορμή την παραπάνω καταισχύνη, ήδη ένας πρύτανης, του Πανεπιστημίου Αιγαίου, παραιτήθηκε ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Δεν θα περιμέναμε φυσικά κάτι τέτοιο από τον πρύτανη “του επιχειρείν” Γρυσπολάκη, αλλά το ότι δεν τον απασχόλησε καν το θέμα δείχνει τα όρια της υποκρισίας. Παύει όμως να είναι αστείο, το να πιστεύει κανείς ότι την ώρα που το κράτος κόβει το δώρο του Πάσχα, το επίδομα μητρότητας και 2-3 μισθούς με την έμμεση φορολογία, θα μας κάνει τη χάρη να μας φτιάξει κοτζάμ σχολή. Τολμώ να πιθανολογώ ότι μάλλον ο χώρος προορίζεται για κάτι άλλο άσχετο με την εκπαιδευτική διαδικασία, κρίνοντας από την εμμονή του κ. Γρυσπολάκη να εκθειάζει το “επιχειρείν”...

Όσον αφορά την - κατά δήλωση - καλή του διάθεση να “αποδίδει” κτήρια στο λαό(!), φοβάμαι ότι ο βίος και η πολιτεία του στην πόλη μας ελάχιστους μπορεί να πείσει. Η κεφαλή της πνευματικής δραστηριότητας των Χανίων είναι εκκωφαντικά σιωπηλή σε ότι κι αν έχει συμβεί σε αυτή την πόλη, ειδικά στις άσχημες καταστάσεις που βιώνουμε τον τελευταίο χρόνο. Για τις νεοχιτλερικές επιθέσεις... τσιμουδιά. Για την στοχοποίηση (κυριολεκτική, με την αναγραφή ναζιστικών συμβόλων στις πόρτες τους) φοιτητών του... τσιμουδιά. Ακόμα και για τους εμπρησμούς της συναγωγής που συνεκίνησαν πολλούς και διάφορους να πάρουν θέση, η πρυτανεία.... τσιμουδιά. Κατά την διάρκεια της απεργίας πείνας των 15 μεταναστών που συγκλόνισε την τοπική κοινωνία και έκανε τους πάντες να πάρουν θέση, ο πρύτανης... ίσως είχε διάβασμα... Αλλά τί να περιμένεις από έναν άνθρωπο που θεωρεί ότι συνιστά επιχείρημα εναντίον των “κακών αναρχικών”, να αναφέρεται στους μετανάστες που φιλοξενεί κατά καιρούς η Ρόζα Νέρα; Όχι, τίποτα δεν περιμένει κανείς από τον μεγάλο θιασώτη της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, ο οποίος κάνει πλάκα στους νέους ανέργους στις απονομές πτυχίων με παραινέσεις περί επιχειρηματικού δαιμονίου που θα πρέπει να διακρίνει την μετέπειτα ζωή τους.

Επειδή λοιπόν δεν περιμένει κανείς τίποτε άλλο από τον κατά συνθήκη πρύτανη του ΠΚ, οι χιλιάδες χανιώτες, ντόπιοι και μετανάστες, που έχουν περάσει αυτά τα 6 χρόνια από την κατάληψη Ρόζα Νέρα, ανταποκρινόμενοι σε καλέσματα για αγώνες αξιοπρέπειας, εκδηλώσεις, ελεύθερα μαθήματα, γλέντια (παραδοσιακά και μη!), όλοι αυτοί που δικαιώνουν τόσα χρόνια τον ελεύθερο, δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του χώρου, θα τον υπερασπιστούν με την φωνή, το κορμί και την γνώμη τους. Πάση θυσία... που λέει κι ο κ. πρύτανης.

Νίκος Μαρκετάκης

συμβασιούχος αρχαιολόγος

(ο υπογράφων πρωτοδημοσίευσε την επιστολή του στην εφημερίδα χανιώτικα νέα)

η κατάληψη ρόζα νέρα υφίσταται τα τελευταία 6 χρόνια σαν ελεύθερος κοινωνικός και πολιτικός χώρος σε παρατημένο απο το πολυτεχνείο κρήτης κτίριο. παρά τις επιθέσεις που δέχεται κατά καιρούς απο φασιστικές ομάδες δεν σταμάτησε να λειτουργεί. έχει συμμετάσχει σε έρανους που έγιναν στην πόλη για την αποκατάσταση ζημιών σε καταστηματα που ανήκουν σε ιδώτες (όχι σε εταιρείες) κατά τις διαδηλώσεις του προπερσινού δεκέμβρη. τώρα οι πρυτανικες αρχές αφού κατάφεραν να κλείσουν την έταιρη κατάληψη των χανίων στο κτιριο παπαδοπέτρου έρχονται να διεκδικήσουν και το κτίριο της κατάληψης ρόζα νέρα. όπου δεν φτάνει το γκλόμπ του μπάτσου φτάνει ο πρύτανης!