«Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ». Αυτό και άλλα παρόμοια ανατριχιαστικά ακούστηκαν χθες στο κέντρο της Αθήνας, όχι από μέλη της Χρυσής Αυγής που διαδήλωναν, αλλά από βατραχανθρώπους των Ειδικών Δυνάμεων που παρήλαυναν στην Πανεπιστημίου και στην Αγίου Κωνσταντίνου στο πλαίσιο της επίσημης στρατιωτικής παρέλασης της 25ης Μαρτίου.
Αμέσως μόλις άφησαν τις εξέδρες των επισήμων στο Σύνταγμα κι έστριψαν στην Πανεπιστημίου, τα παλικάρια της ΟΥΚ μετέτρεψαν την παρέλαση σε εκδήλωση που θύμιζε πορεία μίσους ακροδεξιών, με συνθήματα που υπόσχονταν την αιματηρή σφαγή κάθε γειτονικού μας λαού κι αποφάσιζαν ποιος δικαιούται να λέγεται Έλληνας και ποιος όχι.
Οι συνήθεις ύποπτοι «Σκοπιανοί», Αλβανοί και Τούρκοι είχαν την τιμητική τους, σε συνθήματα όπως το ακόλουθο: «Θα γίνει μακελειό, μετά θα εκδικηθώ, όταν θα προσκυνήσετε σημαία και σταυρό».
Ή αυτό το ανατριχιαστικό: «Τους λένε "Σκοπιανούς", τους λένε Αλβανούς, τα ρούχα μου θα ράψω με δέρματ' απ' αυτούς».
Γραμμή στα συνθήματα έδιναν μάλιστα άντρες με πολιτικά, οι οποίοι ακολουθούσαν την παρέλαση από την πλευρά των θεατών. Ενας από αυτούς πηγαινοερχόταν με άνεση μεταξύ των θεατών και αυτών που παρήλαυναν, φωνάζοντας πρώτος τα συνθήματα που επαναλάμβαναν οι καταδρομείς.
Κι αυτά ενώ την παρέλαση παρακολουθούσαν δεκάδες οικογένειες μεταναστών, που θα κληθούν στη συνέχεια να απαντήσουν στην εύλογη απορία των παιδιών τους «Γιατί τόσο μίσος;». Λες και δεν ψήφισε πρόσφατα η Βουλή τον νόμο για την απόδοση της ιθαγένειας στους μετανάστες. Λες και δεν έχουμε αποφασίσει από καιρό σ' αυτή τη χώρα ότι μετανάστες μπορούν να συμμετέχουν στις αντίστοιχες μαθητικές παρελάσεις, και μάλιστα ως σημαιοφόροι.
Αναρωτιέται κανείς: Πώς είναι δυνατόν ο ελληνικός στρατός, παρελαύνοντας επισήμως και συντεταγμένα στο κέντρο της πόλης, να προσβάλλει την ανθρωπιά μας, να εκθέτει τη χώρα μας και να παραβιάζει κατάφωρα τον αντιρατσιστικό νόμο, ο οποίος διώκει αυτεπάγγελτα τη ρητορική μίσους; Ζούμε στο 2010, και μάλιστα με κυβέρνηση σοσιαλιστών, ή σε αλήστου μνήμης εποχές, όπου ο στρατός διεκδικούσε και είχε άλλο ρόλο στα πράγματα της χώρας;
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...