θυμόταν που ξάπλωσε,
το τέλος μιας δύσκολης μέρας που βασανίστηκε,
βυθισμένος στο στρώμα του.
αμυδρά να κουνάει το χέρι του
τα δάκτυλα του,
μυρωδιές από άνοιξη στη βεράντα του
να ξύπναγε;
να μην είχε κοιμηθεί;
να μην είχε βυθιστεί στο στρώμα του;
να μην είχε μυρίσει την άνοιξη
δεν σηκώθηκε
μόλις ξέχασε
ξαναξέχασε
χαμογέλασε
εεε..
Αναρτήσεις
1 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...