Η απανθρωποποίηση του ατόμου ως διαδικασία είναι μια σκληρή μάχη που πρέπει να δίνεις καθημερινά με τον Πρετεντέρη, το αφεντικό σου, το τηλεκοντρόλ σου, την απάθεια σου, τα δικαιώματα σου, τον συνανθρωπό σου . Η  χθεσινή απουσία σου είναι μια ξεκάθαρη παραδοχή ήττας.  

"Κύριοι, οφείλετε να αντιμετωπίσετε τους ελαχίστους ταραξίας, οι οποίοι κάθονται στα σκαλοπάτια, μέσα εις τον περίβολον των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και, ασκούντες ψυχολογικήν βίαν επί της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων σπουδαστών, δεν τους επιτρέπουν να προσέλθουν εις τας αίθουσας και να παρακολουθήσουν το μάθημα. Αν νομίσετε ότι σας χρειάζεται βοήθεια, θα την ζητήσετε σεις και εγγράφως".

Γεώργιος Παπαδόπουλος, ομιλία προς τις συγκλήτους των Πανεπιστημίων στο κτίριο της Βουλής, 2 Μάρτη 1973
(Μηνάς Παπάζογλου, Φοιτητικό Κίνημα και Δικτατορία, Εκδ. Επικαιρότητα, Αθήνα 1983)

" Βεβαίως κύριε Εισαγγελέα, στα δεκατρία χρόνια στο μπουντρούμι, μου ξεριζώσατε τα πιο απλά πράγματα. Δεν θυμάμαι καν πλέον την απέραντη απαλότητα των μηρών μιας γυναίκας.

Αντιθέτως όμως, οφείλω να σας ομολογήσω ότι θα μπορούσα ακόμα να λύσω και να ξαναδέσω ένα COLT 0,45 με τα μάτια δεμένα και με την ίδια δεξιοτεχνία που σας χρειάζεται για να διεκπεραιώσετε την δικογραφία ενός φτωχοδιάβολου. Θα μπορούσα να γλιστρήσω τις σφαίρες μέσα στον γεμιστήρα με αυτή την αυθάδεια που έχετε όταν γυρνάτε τις σελίδες. Μία σφαίρα, μία σελίδα, μία σφαίρα, μία σελίδα..."

Jean - Marc Rouillan


"...μια σελίδα, μία σφαίρα, μία σελίδα, μία σφαίρα.." - Η ιστορία της ACTION DIRECTE: Χρονικό - Κείμενα - Συνεντέυξεις - Δαίμων του Τυπογραφείου, σελ. 98

(Ενημέρωση και Έκκληση για Αλληλεγγύη/ Κινητοποίηση/ Υπογραφές)

 

Στις 25 Ιανουαρίου του 2010 θα ξεκινήσεις μια πανελλαδική, σκληρή απεργία πείνας 300 μεταναστών εργατών.

Το αίτημα της απεργίας είναι η νομιμοποίηση όλων των μεταναστριών και μεταναστών.

Στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη έχουν ήδη σχηματιστεί πρωτοβουλίες και συνελεύσεις αλληλεγγύης, όπως και ομάδες εργασίας για την υποστήριξη της απεργίας πείνας.
Συνέλευση

Στην Αθήνα, την Τετάρτη, στις 19 Ιανουαρίου καλείται ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης, στο κτίριο Γκίνη του Ε.Μ.Πολυτεχνείου. (είσοδος από την οδό Στουρνάρη).
Έκκληση για Είδη Ανάγκης

Για τη μεγάλη απεργία πείνας μεταναστών που θα ξεκινήσει την επόμενη εβδομάδα υπάρχουν ακόμα βασικές ελλείψεις σε είδη ανάγκης για την υποστήριξη της απεργίας. Πιο αναλυτικά χρειάζονται: σκηνές, sleeping bag, κουβέρτες, στρώματα και σόμπες (όχι με ηλεκτρικό).

Αθήνα: Όσοι και όσες σύντροφοι και συντρόφισσες διαθέτουν τέτοια είδη παρακαλούνται να τα φέρουν το συντομότερο δυνατόν στο Στέκι Μεταναστών, Τσαμαδού 13, Εξάρχεια απογευματινές ώρες (μετά τις 5). Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μαζευτούν αυτά τα είδη όσο το δυνατόν συντομότερα (ιδανικά μέχρι την Τετάρτη 19/01)

Θεσσαλονίκη: Στον κοινωνικό χώρο Μικρόπολις (Β.Ηρακλείου 18 και Βενιζέλου), ή στο Στέκι Μεταναστών (Ερμού 23 και Βενιζέλου)

 Το κείμενο των απεργών και το κείμενο για τη συλλογή υπογραφών.

Επισυνάπτεται το κείμενο των απεργών μεταναστών, όπου διατυπώνουν το πλαίσιο της διαμαρτυρίας τους,
όπως και ένα κείμενο που συντάχθηκε από την πρωτοβουλία αλληλεγγύης στην Αθήνα, και έχει αποκλειστικό στόχο την συλλογή υπογραφών από σωματεία, συλλογικότητες και πρόσωπα.
 Ιδιαίτερο βάρος δίνεται και στην υπογραφή - στήριξη της απεργίας από ανθρώπους που κινητοποιούνται στο χώρο των τεχνών, στον ακαδημαϊκό χώρο και την πολιτική/ κοινωνική δράση.

Καλούνται επίσης όσοι και όσες θα υποστηρίξουν την απεργία πείνας και τα αιτήματα της, να συμμετέχουν με την αλληλεγγύη, τη δράση και το λόγο τους στη διεκδίκιση των αιτημάτων της απεργίας.

Ένας από τους εύκολους τρόπους για όσες και όσους  επιθυμούν να υπογράψουν το κείμενο της αλληλεγγύης, είναι να στείλουν το όνομα και την ιδιότητα τους στην ηλεκτρονική διεύθυνση: ypografes.allilegyi.stin.apergia@gmail.com Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.


1. Κείμενο των Απεργών Μεταναστών,  Ιανουάριος 2011

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.

Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοι από τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες.

 Οι πολυεθνικές της Δύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δεν μας άφησαν άλλη επιλογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτα της Ευρώπης. Η Δύση που καταληστεύει τον τόπο μας, με το απείρως καλύτερο βιοτικό επίπεδο από εκεί, είναι για μας η μοναδική ελπίδα να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Ήρθαμε (με κανονική ή όχι είσοδο) στην Ελλάδα και δουλεύουμε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους έλληνες συναδέλφους.

Το τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για εμάς. Όσο κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα, τόσο ο μετανάστης παρουσιάζεται ως φταίχτης, ως ο υπαίτιος για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των ελλήνων εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών.

Η προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων έχει πλέον γίνει η επίσημη γλώσσα του κράτους για το μεταναστευτικό. Η φρασεολογία τους αναπαράγεται πλέον αυτούσια από τα ΜΜΕ όταν μιλάνε για εμάς. Οι «προτάσεις» τους πλέον εξαγγέλλονται ως κυβερνητικές πολιτικές. Τείχος στον Έβρο, πλωτά στρατόπεδα και ευρωστρατός στο Αιγαίο, πογκρόμ και τάγματα εφόδου στις πόλεις, μαζικές απελάσεις. Πάνε να πείσουν τους έλληνες εργαζόμενους, πως συνιστούμε ξαφνικά απειλή για αυτούς, πως εμείς φταίμε για την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις.



Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμε εμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή μας για να σταματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας.

 Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες.
 Ζητάμε από τους έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας.
Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ.
 Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, εμείς και τα παιδιά μας.

 

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας.

Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.

Βάζουμε την ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για ένα αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς.



Ιανουάριος 2011

Η Συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας





2. Κείμενο Συλλογής Υπογραφών - Υποστήριξης στην Απεργία Πείνας

Αλληλεγγύη στον αγώνα των 300 απεργών πείνας


Πόσες φορές χρειάζεται να ρισκάρουν τη ζωή τους,

έτσι ώστε να υπάρχουμε και να υπάρξουν;



Για να έχουν το δικαίωμα να ζουν με αξιοπρέπεια και ελπίδα σε μια χώρα που αναζητά το εξιλαστήριο θύμα στο πρόσωπο του  πλέον ευάλωτου, του αδύνατου κρίκου.

Για το μετανάστη και την μετανάστρια που με το αίμα τους, την υποβαθμισμένη εργασία και τη δημιουργικότητα τους, κινούν τη μηχανή της «εθνικής οικονομίας».

Για εκείνον και εκείνη που αναζητώντας την ελευθερία ή διωκόμενοι από την ανέχεια, τον πόλεμο ή κάποια «ειρηνευτική» κατοχή, διαπερνούν τα σύνορα για μια καλύτερη ζωή.

Για τους μετανάστες και τις μετανάστριες που έδωσαν τη ζωή τους στα εθνικά σύνορα των ευρωπαϊκών κρατών, τα 13.000 τεκμηριωμένα θύματα του δόγματος της ασφάλειας από το ’93 μέχρι σήμερα, και τους/τις δεκάδες χιλιάδες αγνοούμενους/ες.

Για τα παιδιά των μεταναστών που από την κούνια μεγαλώνουν με νομικούς/κοινωνικούς περιορισμούς και αποκλεισμούς.

Για να γίνουν συνείδηση, αγώνας και λόγος τα κοινά ταξικά συμφέροντα των ελλήνων και των μεταναστών που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο σε κάθε λογής υπηρεσίες, στις οικοδομές, στα εργοστάσια, στην ύπαιθρο, στην οικιακή εργασία - όπως και για να γίνουν συνείδηση τα κοινά ταξικά συμφέροντα των ανέργων.

Γι’ αυτούς και για χίλιους ακόμα ανείπωτους λόγους:

- Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην απεργία πείνας των 300 μεταναστών

- Ζητάμε τη νομιμοποίηση χωρίς όρους όλων των μεταναστών/τριών

- Στηρίζουμε το αίτημα των απεργών για ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες





Ιανουάριος, 2011

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Απεργούς Πείνας

αναδημοσιευση

Μιχαλολιάκο νεοναζί ψευτοπατριώτη σού 'ρχεται...

Στο κουπέ ενός τρένου κάθονται από τη μια μεριά ένας Έλληνας και ένας Γερμανός και από την άλλη μια γριά 80 χρονών και μια εικοσάχρονη γκομενάρα με μια σούπερ μίνι φούστα, πολύ προκλητική, χωρίς να γνωρίζει ο ένας τον άλλον.

Όλη την ώρα o Έλληνας και ο Γερμανός έτρωγαν την κοπέλα με τα μάτια τους, αλλά δεν τολμούσαν να κάνουν κάτι λόγω της γριάς.
Σε κάποια στιγμή το τρένο μπαίνει σε ένα τούνελ και τότε μέσα στο βαθύ σκοτάδι ακούγεται o ήχος μιας σφαλιάρας... ΦΑΑΑΑΠ!!!!!

Σκέφτεται o Έλληνας: Ο άτιμος o Γερμανός βρήκε την ευκαιρία τώρα με το σκοτάδι, έβαλε χέρι στη μικρή και αυτή του έριξε σφαλιάρα!

Σκέφτεται ο Γερμανός: Ο κωλο-Έλληνας έβαλε χέρι στη μικρή ... κι έφαγα ΕΓΩ τη σφαλιάρα!

Σκέφτεται η γκόμενα: Κάποιος απο αυτούς τους δύο μαλάκες πήγε να μου βάλει χέρι, το έβαλε κατά λάθος στην ΓΡΙΑ και η γριά του έριξε σφαλιάρα!!!

Σκέφτεται και η γριά: Κουφάλα Γερμανέ ... ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΧΡΩΣΤAΓΑ!!!.

απο το http://www.geladeros.gr

21 ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΣ.


το βίντεο είναι απο εδώ το σαϊτ που θα βρείτε και περισσότερη ενημέρωση για το θέμα http://www.corfupress.com/

 o δασκαλος του γιωργακη...

...λεφτά υπάρχουν! (με τον Richard D. Wolff) from SLY on Vimeo.

οδηγίες χρήσεως:

-πατήστε το play να ακούτε το τραγούδι

-διαβάστε το κείμενο παραλείποντας τα έντονα γράμματα

-συνεχίστε διαβάζοντας τα έντονα γράμματα παραλείποντας τα αχνά

-επισκεφτείτε τους ιστότοπους παραπομπής

-μην ακλουθείτε κανένα κανόνα διαβάστε το όπως γουστάρετε

Ο Κώστας μένει ακόμα με τους γονείς του, δυο πτυχία, πολλά προσόντα, πολλά απογεύματα προ δεκαετίας οι μανάδες χεζόντουσαν από τη χαρά τους μιλώντας για τα προτερήματα του. ο Κώστας έχει δυο εβδομάδες να βγει, το τελευταίο εξάμηνο πάχυνε

εδώ και καιρό προσπαθώ επίμονα να απαντήσω στο ίδιο ερώτημα, γιατί δεν αντιδρας σε

κιόλας, και δεν τον ικανοποιεί και η εικόνα του στον καθρέφτη, και όσο συμβαίνει αυτό μεγαλώνει και ο εθισμός του στο διαδίκτυο. προ ημερών του κάνανε μείωση μισθού 15%, δεν αντέδρασε, κρίση είπε και σήκωσε τους ώμους του τα απογεύματα οι μανάδες του μαζεύονται και συζητάνε για τα προβληματικά παιδιά τους.

αυτό που συμβαίνει, φορές φορές έχω την αίσθηση ότι το πρόβλημα είναι λιγότερο ή

Η Μαίρη δε νοιώθει καλά, δε βρίσκει δουλεία, τα βιογραφικά της βέβαια κοσμούν τα mailbox των hr μόνο των βραβευμένων best workplaces επιχειρήσεων. Μέρες μέρες ξυπνάει και ονειρεύεται την πρώτη μέρα στο καινούργιο γραφείο της. προετοιμάζει απαντήσεις για τα πιο δύσκολα interview, ονειρεύεται πολλές απαντήσεις στα βιογραφικά της, τσεκάρει το mailbox της και… ενημερώσεις facebook. δε χαθήκαμε κιόλας σκέφτεται,

καθόλου ταξικό και περισσότερο θέμα ανατροφής. είναι η σχέση της γενιάς μου-σου

στην τραπεζαρία στο σαλόνι ένα 5ευρω την περιμένει για τσιγάρα και εισιτήρια. Στη δουλειά οι μάνες της μιλάνε για τα προβλήματα της και καμαρώνουν για το πώς την στηρίζουν, δε θέλει ούτε να το σκέπτεται.

αυτής που έρχεται αλλά και καταρρέει με αυτή των καλικατζάρων του πολυτεχνείου, των

ο Νίκος δουλεύει ντελιβεράς, και σπρώχνει και χόρτο σε φίλους του, δεν έχει και πολλά στο κεφάλι του, ξέρεις την Κυριακή γήπεδο , τα βράδια κάνα μπάφο, έχει και σχέση με την Αννούλα, ομορφοκόριτσο και με δουλειά, αρέσει στη μανά του Νίκου αυτή η λεπτομέρεια

βολεψάκηδων γλειφτών αριστερών αστέρων σοσιαλιστών λακέδων του κώλλου, αυτούς

και τα απογεύματα συνηθίζει να το υπενθυμίζει στις υπόλοιπες μανάδες του κύκλου της. Η κυρά Λένη μάνα του Νίκου, χείρα και μια ζωή στο σπίτι νοικοκυρά, από τις λίγες, φαγητά καθαριότητα όλα στην εντέλεια όσο ζούσε ο άντρας της δεν έλειπε τίποτα, κι όταν πέθανε

σαν τους γονιούς σου «ναι κι εγώ ήμουν στο πολυτεχνείο γαμώ τη μάνα σου»

βέβαια της άφησε σύνταξη και για τα υπόλοιπα φρόντιζε ο Νίκος ο άντρας του σπιτιού, θυσίαζε τα πάντα για τη μάνα του, πολύ καμάρωνε η μάνα του τις Κυριακές στην εκκλησία όσο για το χόρτο ελέησον.

κρυφοπασόκους νεοδημοκράτες κκεσυνασπισμένων πανικόβλητων ξενοφοβικών

η Ελισάβετ χήρα και άτεκνη, περασμένης ηλικίας πλέον, ζει μια ζωή από το παράθυρο, τη μέρα του σπιτιού της, το βράδυ του mega παρακολουθεί δηλαδή τις ζωές των άλλων, αυτό συνήθισε να αποκαλεί ζωή και πλέον δεν την ενοχλεί, δε θα λεγες ότι τι απολαμβάνει

ανθρωπάκων με τους κρυφούς ημιυπαίθριους, την πρόωρη σύνταξη, το εκτός σχεδίου

κιόλας, η κατάσταση όμως την έχει γεμίσει ερωτηματικά, ο Κώστας ο Κώστας ο Κώστας η Μαίρη ο Κώστας η Μαίρη η Μαίρη η Μαίρη, πάλι τα ιδία, πάλι δεν βλέπει εξέλιξη, παρακολουθεί τις ζωές τους σε επανάληψη, δεν κρίνει δεν αντιδρά, αν και τώρα τελευταία…

εξοχικό, με τη παράνομη σχέση, με το σπιρτόκουτο τους. είναι φορές που νομίζω πως

παραλίγο προχθές να βγει στο μπαλκόνι και να φωνάξει «Κώστα Κώστα Κώστα Κώστα ξυπνά κουνήσου» μα δείλιασε, είναι και ώρες που δεν παίζει κίνηση στην γειτονιά, κάθεται με τις ώρες και κοιτά ένα σύνθημα που έγραψαν προχθές τα παλιόπαιδα «έρωτας και επανάσταση» επ-ανάσταση σκέφτεται αμάν ρε Μαιρούλα μου κουνήσου…

έχω και απαντήσεις, πάρε απ τη μούρη σου το βυζί της μάνας σου.

μέρα 0

Ένα χαμόγελο που θα μπορούσε να του είχε κάνει δώρο πολυεθνική αλλά αυτός επειδή ήταν αισιόδοξος κάθε πρωϊ χαμογελούσε χαζοχαρούμενα στον καθρέφτη όσο λίγο και αν είχε κοιμηθεί. Το μπάνιο ήταν κρύο αλλά παρόλη την αισιοδοξία του σκέφτηκε αν είναι το ίδιο κρύο με νεκροτομείο. Δεν είχε πάει ποτέ σε νεκροτομείο,ούτε σε κηδεία, είχε δει μια μόνο φορά νεκρό άνθρωπο, την γλυκειά του γιαγιά μέσα στο φέρετρο όταν ήταν φοιτητής. Άραγε πόσο κρύο να κάνει στα νεκροτομεία; Είχε δεί μια φωτογραφία απο την πόρτα ενός νεκροτομείου που έγραφε: "ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ" και του φάνηκε τόσο ειρωνικό αφού η είσοδος απαγορέυεται μόνο σε ζωντανούς. Οι νεκροί μπορούν να μπούν στο νεκροτομείο και παντού. Ίσως να έφταιγαν τα κρύα πλακάκια του μπάνιου και το ψυχρό φώς της λάμπας αλλά στο μυαλό του μπήκαν οι νεκροί που είχαν μια σφάιρα στο κεφάλι. έτσι ένοιωθε και αυτός, σαν ένα ζόμπι με μια τρύπα στο κεφάλι που αντί για αίμα έσταζε την νιότη του. Σκέφτηκε τις εξεγέρσεις στην Αλγερία, στην Τυνησία, ακόμα και αυτή της Κερατέας που ήταν επίκαιρες και ένοιωσε τύψεις επειδή ήθελε να χωθεί μέχρι το μεσημέρι στα σκεπάσματα χωρίς να πάει ποτέ στο γαμημένο γραφείο ενω ήξερε πολύ καλά πως κάποιοι βρίσκονται στα νεκροτομεία επειδή εξεγέρθηκαν. Έκανε τον γύρο του κόσμου σε όσα δέκατα του δευτερολέπτου διαρκεί μια ριπή πυροβόλου και αυτό του αρκούσε.

στο δάσος περπάτησα διπλά σου ώρες,
κι ειδα να πέφτει ο ήλιος στα μάτια σου,
ουρανός που γέμισε χρώματα,
ήθελες τίποτα να μην μας κρύβει τη θέα...

ξυπνώντας «σαν» κανονικός άνθρωπος, άνοιξε πάλι τα μάτια του, 

στο δωμάτιο του εκεί, 

με την γνωστή του ακαταστασία πάντα στην θέση της.