"...με τα σημερινά δεδομένα, ενας μέσος μισθός στο εργοστάσιο είναι περίπου 1100 ευρώ μεικτά. ο πιο παλιός στο εργοστάσιο , με 33 χρόνια δουλειάςκαι συνυπολογίζοντας τις βάρδιες, τα σαββατοκύριακα και τα νυχτερινά, δεν υπερβαίνει τα 1450 ευρω και εάν κοπούν ολα αυτά και καθιερωθεί το το 5ωρο, αυτός ο μισθός θα κατακρημνιστεί στα 650 ευρω δηλαδή -55%..."

Tην Εύη δεν την έχω γνωρίσει, έχω όμως διαβάσει ένα βιβλίο και μιλάμε αραιά μέσω ιντερνετ, την ξέρω τόσο ώστε να με κάνει να πιστέψω για τις προθέσεις της. Ακολουθούν τα λόγια της, ρίξτε και την ψήφο σας

Θα ‘θελα να ‘μαι πουλί και να κουτσουλίσω όλα τα διαβατήρια, 
επειδή τα πουλιά είναι ελεύθερα και δεν χρειάζονται διαβατήρια --- Μεχντί Χασανί, 17 

Ανήλικοι μετανάστες γράφουν για τη ζωή, την αϋπνία και το παγωτό
Το 2009 έφηβοι μετανάστες, που εισήλθαν στην χώρα δίχως παπούτσια, έγραψαν για την τη Δύση, τον έρωτα και άλλες καταστροφές σε δίγλωσσα ποιήματα και κείμενα δικά τους, σε εργαστήρι που έφτιαξε η συγγραφέας Εύη Λαμπροπούλου που τους δίδασκε τότε αγγλικά. Πολλοί μιλάνε για τους μετανάστες: εδώ επιτέλους ακούγεται η δική τους φωνή. 

Πώς όμως ωφελεί το γράψιμο τους δίχως; παπούτσια; Γράφοντας, οι έφηβοι κατανοούν τον δυτικό κόσμο και τον εαυτό τους. Αποκτούν αυτοεκτίμηση και αίσθηση ταυτότητας. Η Εύη Λαμπροπούλου πιστεύει ότι λογοτεχνία σώζει όσους χρειάζονται θαύματα: θεραπεύει∙ μορφώνει∙ ηρεμεί. Παπούτσια, καθώς και ένα πιάτο φαί, βρίσκονται εύκολα, παντού. Αυτό που χρειάζονται είναι να ελπίσουν σε κάτι∙ να δείξουν ότι δεν είναι επικίνδυνοι, ακαλλιέργητοι, βάρβαροι. Να γράψουν στην απομακρυσμένη μητέρα τους∙ και στον κόσμο. Και ο κόσμος χρειάζεται να τους διαβάσει. Να δει την ομοιότητα. Και να τους αγαπήσει. [Στο τέλος της σελίδας του διαγωνισμού μπορείτε να δείτε το blog με τα σούπερ κείμενα των παιδιών.]

            Ονειρευόμαστε τα εξής εφικτά πράγματα:

• Αγγλο-ελληνική έκδοση βιβλίου και στην Ευρώπη.
• Στήσιμο εργαστηρίων γραφής HEART, NOT SHOES σε διάφορες πόλεις με δημιουργία e-book που θα περιέχει την εμπειρία μας για αναφορά.
• Στήλες σε εφημερίδες που θα φιλοξενούν τα κείμενα των εφήβων. Δικτύωση με δήμους για δράσεις, συζητήσεις & βραδιές στο πνεύμα ‘HEART, NOT SHOES’ σε διάφορες πόλεις. Συνεργασία με θεατρικές ομάδες. Βραδιές μεταμορφωτικές για όλους καθώς «εμείς» αντιλαμβανόμαστε τις πυκνές δυνατές εμπειρίες του είδους που δεν έχουμε στις δυτικές κοινωνίες και οι ‘Άλλοι’ αντιλαμβάνονται τον δικό μας πολιτισμό. Όσο χρειάζονται οι πρόσφυγες να μας κατανοήσουν, άλλο τόσο χρειαζόμαστε κι εμείς να τους γνωρίσουμε.      Το Heart, not shoes θέλει οι πρόσφυγες να εκπληρώσουν το δυναμικό τους. Να μην αντιμετωπίζονται ως μη-άνθρωποι, να γίνουν ορατοί και σεβαστοί. Επιθυμεί να συνεργαστεί με ήδη υπάρχοντα σχολεία και δομές.

Φίλοι, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για ψήφους. δυστυχώς οι μετανάστες δε μπορούν να ψηφίσουν μόνοι τους. 

Το 'ΗΕΑRΤ, ΝΟΤ SHOES" προκρίθηκε στα δέκα πρώτα του σημαντικού διαγωνισμού TEDx. Αν σας αρέσει, ψηφίστε μας. Είναι πολύ εύκολο, μόνο ένα κλίκ. Και η ψήφος σας πολύ χρειαζούμενη! Μπορείτε να δείτε (και να ψηφίσετε) εδώ:  http://alturl.com/jt2yo

ξανακοιτώ την ομιλία σου,

άγνωστε

πιο πολύ ρομπότ παρά άνθρωπε,

σαν να μιλάς,

μα φτύνεις λέξεις,

γυμνές

για το πολυτεχνείο

για τη γενιά μου, για τις ακόμα νεότερες,

πως δε βαρέθηκες να ζεις με αυτά;

τα ίδια λόγια,

ίδια λευκά πουκάμισα μονότονα ειπωμένα,

ξαναφορεμένα, ξενέρωτα ντυμένα,

και από κονσέρβα πιο τυποποιημένα.

βγαλμένα από meeting και political correct κωλοφυλλάδες,

φαντασμένε δικτάτορα μές σ`ακριβά αυτοκίνητα,

με σοφέρ,

αυτόν εκεί μπροστά τον προλετάριο λέω,

να τον κοιτάς στα μάτια.

σαπίλα τεχνοκράτη

κι εσύ εκεί

κι όλοι μαζί απέναντι σου,

μόνο τα ρομπότ και οι εκπτώσεις να μας ενώνουν τόσο

και πάλι εσύ εκεί,

κι εμείς χαζοί μες την αντίληψη σου

μες σε γραφήματα,  ανύπαρκτοι μες τις στατιστικές σου

ακούς καλά σωτήρα μας;

ερχόμαστε

μα δε θα σαι κει.

                               δεν υπήρξες ποτέ

σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου αν η ανεργία σημειώσει αύξηση 3%, οι αυτοκτονίες θα εμφανίσουν άνοδο 4%, οι δολοφονίες θα αυξηθούν κατά 6% και ο αλκοολισμός κατά 28%