Ένα χαμόγελο που θα μπορούσε να του είχε κάνει δώρο πολυεθνική αλλά αυτός επειδή ήταν αισιόδοξος κάθε πρωϊ χαμογελούσε χαζοχαρούμενα στον καθρέφτη όσο λίγο και αν είχε κοιμηθεί. Το μπάνιο ήταν κρύο αλλά παρόλη την αισιοδοξία του σκέφτηκε αν είναι το ίδιο κρύο με νεκροτομείο. Δεν είχε πάει ποτέ σε νεκροτομείο,ούτε σε κηδεία, είχε δει μια μόνο φορά νεκρό άνθρωπο, την γλυκειά του γιαγιά μέσα στο φέρετρο όταν ήταν φοιτητής. Άραγε πόσο κρύο να κάνει στα νεκροτομεία; Είχε δεί μια φωτογραφία απο την πόρτα ενός νεκροτομείου που έγραφε: "ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ" και του φάνηκε τόσο ειρωνικό αφού η είσοδος απαγορέυεται μόνο σε ζωντανούς. Οι νεκροί μπορούν να μπούν στο νεκροτομείο και παντού. Ίσως να έφταιγαν τα κρύα πλακάκια του μπάνιου και το ψυχρό φώς της λάμπας αλλά στο μυαλό του μπήκαν οι νεκροί που είχαν μια σφάιρα στο κεφάλι. έτσι ένοιωθε και αυτός, σαν ένα ζόμπι με μια τρύπα στο κεφάλι που αντί για αίμα έσταζε την νιότη του. Σκέφτηκε τις εξεγέρσεις στην Αλγερία, στην Τυνησία, ακόμα και αυτή της Κερατέας που ήταν επίκαιρες και ένοιωσε τύψεις επειδή ήθελε να χωθεί μέχρι το μεσημέρι στα σκεπάσματα χωρίς να πάει ποτέ στο γαμημένο γραφείο ενω ήξερε πολύ καλά πως κάποιοι βρίσκονται στα νεκροτομεία επειδή εξεγέρθηκαν. Έκανε τον γύρο του κόσμου σε όσα δέκατα του δευτερολέπτου διαρκεί μια ριπή πυροβόλου και αυτό του αρκούσε.
Πριν από 2 χρόνια
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...