Καλημέρα θα θελα στο λίγο χρόνο που έχω μέχρι να πάω στο γραφείο, να σας μεταφέρω την μικρή μου εμπειρία από την γενική συνέλευση της πλατειάς συντάγματος.
Να ξεκαθαρίσω ότι κατέβηκα με άπειρες επιφυλάξεις, θέλοντας πάντα να δίνω μια ευκαιρία σε οτιδήποτε αυθόρμητο γεννιέται στο δρόμο.
ο κόσμος βγήκε, η πλατεία γέμισε, και δεν ήταν μόνο μια άχρωμη απολίτικη μάζα, βεβαία ήταν και τέτοια, οπως ελιτίστικα τοποθετούνται απέναντι της οι κατεξοχήν καναπεδάκιδες της αέναης ανίαρης πολιτικής κριτικής
αυτός ο κόσμος δημιούργησε ένα όργανο, τη γενική συνέλευση της πλατειάς, που δίνει χρόνο, χώρο, και φωνή σε όποιον θέλει να μιλήσει. Με πολιτισμένο τρόπο, με πολύ πάθος, με μεγάλη ανυπομονησία, προς έκπληξη μου,πάρα πολλοί από μας ήθελαν να αθροίσουν τις σκέψεις τους, το πάθος τους, τις εμπειρίες τους, πώς οραματίζεται την εξέλιξη του εγχειρήματος, να δώσουν υποσχέσεις αγώνα και νίκης, λέξεις μπορούσαν να σε κάνουν να ανατριχιάσεις.
Υπάρχει μια μεταφυσική διάσταση σε αυτό που συμβαίνει εκεί, είναι μαγικό τόσα πολλά χαμόγελα και ενα θετικό ξαφνιασμα, μια ατμόσφαιρα συντροφικότητας και συνεισφοράς, και μια ειλημμένη απόφαση να προχωρήσουμε, να μην αφήσουμε την πλατεία μέχρι να νικήσουμε, με στόχους κοινούς να ανατραπεί το μνημόνιο και οι ντόπιοι λακέδες του.
Δεν ξέρω πως ξεκινάνε οι μεγάλες επαναστάσεις και τα σπουδαία πράγματα, δεν ξέρω μέχρι που θα φτάσουμε, καλώ όλο τον κόσμο να κατέβει πιστεύοντας πραγματικά ότι η εμπειρία συμμετοχής του στο όργανο θα τον κάνει καλύτερο άνθρωπο, και θα του εμφυσήσει μια ελπίδα που πιθανώς να έχει χάσει.
Δεν ξέρω πότε γίνεται κάτι που ασχολείται μαζί του η ιστορία, αλλά αυτό που ξεκίνησε εκεί μπορεί…
Δεν ξέρω πότε γίνεται κάτι που ασχολείται μαζί του η ιστορία, αλλά αυτό που ξεκίνησε εκεί μπορεί…
πάω στο γραφείο να εκτελέσω ευλαβικά το 8ωρο μου
και μετά στην πλατεία, να ξανανιώσω άνθρωπος,
ανάμεσα σε ανθρώπους,
που παίρνουν την απόφαση να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους.
Καλημέρα σύντροφοι
0 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...