Ακούστηκε πολύ αυτό το περιστατικό με τα μεγαλοστελέχη της Χρυσής Αυγής στα Χανιά που πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι. Συνοπτικά, η ιστορία από όσα διαβάσαμε έχει πάνω-κάτω ώς εξής:
Κάποιοι νεοναζί, μεγαλοστελέχη της Χρυσής Αυγής, βγήκαν παγανιά μεθυσμένοι και έτοιμοι να αποδείξουν τον αντρισμό τους, λες και τους ρώτησε κανείς, και πάνω στην τσάρκα τους προπυλάκισαν κάποιους περαστικούς, έδειραν ένα δυό μετανάστες, προκάλεσαν το πλήθος του ΚΚΕ που είχε κάποια συγκέντρωση εκεί κοντά, αλλά στάθηκαν και έξω απο το κλαμπ της ΑΕΚ για να βρίσουν τους ΑΕΚτζήδες που σαν σύλλογος γενικά έχει πάρει σαφή αντιφασιστική θέση. Αφου αλώνισαν λιγάκι, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι είναι πάνω απο το νόμο και ότι οι πλάτες που προφανώς τους κάνει η Ελ.Ας., είναι αρκετές για να συνεχίσουν ανέγγιχτοι το έργο τους, είδαν ότι η κατάσταση βρωμάει μπαρούτι καθώς τα στελέχη του ΚΚΕ και οι οπαδοί της ΑΕΚ είχαν αρχίσει να χάνουν την υπομονή τους και αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το κέντρο της πολης. Βάζοντας, λοιπόν τα πόδια στην πλάτη, σα γνωστοί θρασύδειλοι, άνοιξαν πανιά για το παλιό λιμάνι, όπου θα μπορούσαν να κρυφτούν ή έστω να αναζητήσουν άσυλο σε κάποια καφετέρια, πρακτική που είχαν ακολουθήσει και παλαιότερα όταν κυνηγήθηκαν από αγριεμένο πλήθος των χανιωτών, που απο ό,τι φαίνεται δεν σηκώνουν και πολύ την ψευτομαγκιά και το νταηλίκι, ειδικά απο ναζήδες. Στο λιμάνι, όμως, τους περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Τα νέα των ξυλοδαρμών, των ναζιστικών χαιρετισμών και της γενικότερης αναστάτωσης είχαν ήδη κυκλοφορήσει και έτσι η υποδοχή στο λιμάνι δεν ήταν αυτή που περίμεναν οι χρυσαυγήτες. Το αποτέλεσμα ήταν να αρπάξουν κάμποσες σφαλιάρες και μάλιστα ο ένας εξ αυτών να καταλήξει να πλατσουρίζει στα πεντακάθαρα νερά του ενετικού λιμένα. Κάπως έτσι αποδώθηκε δικαιοσύνη για τα εγκλήματα που έχει προκαλέσει και στα Χανιά η τοπική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.
Να σημειωθεί ότι, όπως μάθαμε, το πέταγμα στο λιμάνι έχει σημειολογική σημασία για την κοινωνία των Χανίων. Αποτελεί κατα κάποιο τρόπο την παραδειγματική τιμωρία των ανεπιθύμητων, κάτι αντίστοιχο με το γνωστό συνδυασμό πίσσας και πούπουλων. Παλαιότερα στο νερό κατέληγαν οι τσαμπουκαλεμένοι Αμερικάνοι της Νατοϊκής βάσης. Προφανώς τώρα έχει έρθει η σειρά των φασιστών και το μήνυμα είναι σαφές -απο την Κρήτη θα φύγουν κολυμπώντας.
Το τέλος της όλης ιστορίας ήρθε φυσικά με την σωτήρια για τους ναζί επέμβαση της αστυνομίας. Βέβαια οι ναζήδες, προσπαθώντας να εκτονώσουν το μίσος τους, δε σταμάτησαν εκεί αλλά κατέθεσαν μηνύσεις ενάντια σε μιά περαστική δασκάλα (!!) και σε ένα σερβιτόρο (!!) που δούλευε στο χώρο που έγιναν τα επεισόδια. Ποιά λογική βρίσκεται πίσω απο αυτές τις μηνύσεις; Προφανώς καμία, αφού λογική και ναζισμός δεν ταιριάζουν. Πάντως, φάνηκε ξεκάθαρα το φιλεργατικό πνεύμα του ''λαϊκού (sic) συνδέσμου'' που δηθεν στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων, όπως φανηκε ξεκάθαρα και το πραγματικό τους πρόσωπο, ως υποτιθέμενων υπερασπιστών των ελληνικών αξιών, της αντρικής τιμής και της δημόσιας τάξης.
Πέρα από όλα αυτά, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξομολόγηση του καθηγητή του ΑΠΘ Γ. Τσιάκαλου ο οποίος βρέθηκε κατα τύχη στο χώρο των επεισοδίων και στο παρακάτω βίντεο, που αναδημοσιεύουμε απο το http://www.tokaravani.gr, αφηγείται τα επεισόδια όπως τα έζησε σαν αυτόπτης μάρτυρας. Αξίζει να το παρακολουθήσετε ώς το τέλος.
Κάποιοι νεοναζί, μεγαλοστελέχη της Χρυσής Αυγής, βγήκαν παγανιά μεθυσμένοι και έτοιμοι να αποδείξουν τον αντρισμό τους, λες και τους ρώτησε κανείς, και πάνω στην τσάρκα τους προπυλάκισαν κάποιους περαστικούς, έδειραν ένα δυό μετανάστες, προκάλεσαν το πλήθος του ΚΚΕ που είχε κάποια συγκέντρωση εκεί κοντά, αλλά στάθηκαν και έξω απο το κλαμπ της ΑΕΚ για να βρίσουν τους ΑΕΚτζήδες που σαν σύλλογος γενικά έχει πάρει σαφή αντιφασιστική θέση. Αφου αλώνισαν λιγάκι, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι είναι πάνω απο το νόμο και ότι οι πλάτες που προφανώς τους κάνει η Ελ.Ας., είναι αρκετές για να συνεχίσουν ανέγγιχτοι το έργο τους, είδαν ότι η κατάσταση βρωμάει μπαρούτι καθώς τα στελέχη του ΚΚΕ και οι οπαδοί της ΑΕΚ είχαν αρχίσει να χάνουν την υπομονή τους και αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το κέντρο της πολης. Βάζοντας, λοιπόν τα πόδια στην πλάτη, σα γνωστοί θρασύδειλοι, άνοιξαν πανιά για το παλιό λιμάνι, όπου θα μπορούσαν να κρυφτούν ή έστω να αναζητήσουν άσυλο σε κάποια καφετέρια, πρακτική που είχαν ακολουθήσει και παλαιότερα όταν κυνηγήθηκαν από αγριεμένο πλήθος των χανιωτών, που απο ό,τι φαίνεται δεν σηκώνουν και πολύ την ψευτομαγκιά και το νταηλίκι, ειδικά απο ναζήδες. Στο λιμάνι, όμως, τους περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Τα νέα των ξυλοδαρμών, των ναζιστικών χαιρετισμών και της γενικότερης αναστάτωσης είχαν ήδη κυκλοφορήσει και έτσι η υποδοχή στο λιμάνι δεν ήταν αυτή που περίμεναν οι χρυσαυγήτες. Το αποτέλεσμα ήταν να αρπάξουν κάμποσες σφαλιάρες και μάλιστα ο ένας εξ αυτών να καταλήξει να πλατσουρίζει στα πεντακάθαρα νερά του ενετικού λιμένα. Κάπως έτσι αποδώθηκε δικαιοσύνη για τα εγκλήματα που έχει προκαλέσει και στα Χανιά η τοπική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.
Να σημειωθεί ότι, όπως μάθαμε, το πέταγμα στο λιμάνι έχει σημειολογική σημασία για την κοινωνία των Χανίων. Αποτελεί κατα κάποιο τρόπο την παραδειγματική τιμωρία των ανεπιθύμητων, κάτι αντίστοιχο με το γνωστό συνδυασμό πίσσας και πούπουλων. Παλαιότερα στο νερό κατέληγαν οι τσαμπουκαλεμένοι Αμερικάνοι της Νατοϊκής βάσης. Προφανώς τώρα έχει έρθει η σειρά των φασιστών και το μήνυμα είναι σαφές -απο την Κρήτη θα φύγουν κολυμπώντας.
Το τέλος της όλης ιστορίας ήρθε φυσικά με την σωτήρια για τους ναζί επέμβαση της αστυνομίας. Βέβαια οι ναζήδες, προσπαθώντας να εκτονώσουν το μίσος τους, δε σταμάτησαν εκεί αλλά κατέθεσαν μηνύσεις ενάντια σε μιά περαστική δασκάλα (!!) και σε ένα σερβιτόρο (!!) που δούλευε στο χώρο που έγιναν τα επεισόδια. Ποιά λογική βρίσκεται πίσω απο αυτές τις μηνύσεις; Προφανώς καμία, αφού λογική και ναζισμός δεν ταιριάζουν. Πάντως, φάνηκε ξεκάθαρα το φιλεργατικό πνεύμα του ''λαϊκού (sic) συνδέσμου'' που δηθεν στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων, όπως φανηκε ξεκάθαρα και το πραγματικό τους πρόσωπο, ως υποτιθέμενων υπερασπιστών των ελληνικών αξιών, της αντρικής τιμής και της δημόσιας τάξης.
Πέρα από όλα αυτά, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξομολόγηση του καθηγητή του ΑΠΘ Γ. Τσιάκαλου ο οποίος βρέθηκε κατα τύχη στο χώρο των επεισοδίων και στο παρακάτω βίντεο, που αναδημοσιεύουμε απο το http://www.tokaravani.gr, αφηγείται τα επεισόδια όπως τα έζησε σαν αυτόπτης μάρτυρας. Αξίζει να το παρακολουθήσετε ώς το τέλος.
Ο Γιώργος Τσιάκαλος σπούδασε βιολογία και πήρε το διδακτορικό δίπλωμα της φυσικομαθηματικής σχολής του πανεπιστημίου του Κίελου. Κατόπιν σπούδασε παιδαγωγική και πήρε το διδακτορικό δίπλωμα της φιλοσοφικής σχολής του πανεπιστημίου της Βρέμης. Δίδαξε στα πανεπιστήμια της Βρέμης, του Όλντεμπουργκ και του Ζήγκεν και στην ανώτατη παιδαγωγική σχολή της Ρηνανίας (Άαχεν). Το 1984 εκλέχτηκε καθηγητής της παιδαγωγικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει μέχρι σήμερα. Δημοσίευσε επιστημονικά άρθρα και βιβλία στους τομείς της γενετικής των πληθυσμών, του ρατσισμού, του κοινωνικού αποκλεισμού, της διδακτικής, της εκπαίδευσης των μειονοτήτων και της εκπαιδευτικής πολιτικής. Ψάχνοντας μπορείτε να βρείτε ακόμα πολλές πληροφορίες για το αξιόλογο έργο του που δεν χώρεσαν σε αυτήν την ανάρτηση.
Επίσης, έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικό μπλόγκ με κείμενα, ειδήσεις και σχόλια για το ρατσισμό και τη ναζιστική ακροδεξιά με τίτλο ''αντιφασιστική μνήμη''. http://antifasistikimneme.blogspot.gr/
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...