«…οι φράουλες στην Ηλεία, ο «κόκκινος χρυσός» της Μανωλάδας και της Βάρδας, κρύβει ανθρώπους πρωτοπόρους…», αυτά έλεγε το Μάρτιο του 2011 ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, και θα είναι η μοναδική φορά μέσα σε αυτό το κείμενο που θα συμφωνήσουμε με επίσημη πρακτική ή ρητορική δημόσιου λειτουργού και φορέα εξουσίας. Αλλά είναι αλήθεια πως η Μανωλάδα και οι παραγωγοί της, σηματοδοτούν ένα ακόμα σημείο μηδέν για τα δικαιώματα, τις συνθήκες ζωής, τις αμοιβές και τη φύση της εργασίας των μεταναστών εργατών ειδικότερα, αλλά και της εργατικής τάξης στο σύνολο της, είναι στα αλήθεια πρωτοπόροι για τι σκιαγραφούν στο παρόν μια εικόνα από το μέλλον. Κάπως έτσι θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε πως φτάσαμε ως εδώ, και να προβληματίσουμε τον αναγνώστη ποιο μπορεί να είναι το μέλλον του.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο Εδω
αναδημοσίευση απο το blog της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας στα Βόρεια
Στ' άχτι
-
Κάθε φορά που αδειάζω το τασάκι ξαναγεννιέμαι Κανείς δεν σ΄αγαπά αν δεν σε
ξέρει μες τις στάχτες σου Ψάχνοντας βρήκα εσένα πριν, μετά εμένα Ανάμεσα
στο θαύ...
Πριν από 2 χρόνια
0 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...