Σύμβουλοι Δημοτικοί - Ιούνιος 1883
Τί ὀνόματα Συμβούλων εἰς τοὺς τοίχους κολλημένα!
καὶ δὲν παύουνε ἀκόμη νὰ κολλοῦνε ὁλοένα.
Σ' ὅποιο μέρος σταματήσῃς καὶ ἀπ' ὅπου κι' ἂν περάσῃς
ἕνα ὄνομα Συμβούλου τυπωμένο θὰ διαβάσῃς.
Μὲ Συμβούλους τὰ σοκάκια ἐπλημμύρισαν κι' οἱ δρόμοι,
μαγαζιά, ταβέρναις, μάνδραις καὶ ἀπόπατοι ἀκόμη.
Τί Συμβούλων ἀφθονία! ἑκατὸν πενῆντα τόσοι!
κι' ὁ καθένας μας δὲν ξέρει ποῦ τὴν ψήφο του νὰ δώσῃ.
Μὰ κι' ἐγὼ ἐκεῖ ποὺ τρέχω πάντα πίσω μου κυττάζω,
γιατὶ μὲς στὴν τόση φούρια καὶ τὴν τρέλλα των τρομάζω,
μήπως κανενὸς Συμβούλου μὲς στὸ δρόμο τοῦ καπνίσῃ
καὶ γιὰ χάζι τὄνομά του εἰς τὴν ράχη μου κολλήσῃ.
καὶ δὲν παύουνε ἀκόμη νὰ κολλοῦνε ὁλοένα.
Σ' ὅποιο μέρος σταματήσῃς καὶ ἀπ' ὅπου κι' ἂν περάσῃς
ἕνα ὄνομα Συμβούλου τυπωμένο θὰ διαβάσῃς.
Μὲ Συμβούλους τὰ σοκάκια ἐπλημμύρισαν κι' οἱ δρόμοι,
μαγαζιά, ταβέρναις, μάνδραις καὶ ἀπόπατοι ἀκόμη.
Τί Συμβούλων ἀφθονία! ἑκατὸν πενῆντα τόσοι!
κι' ὁ καθένας μας δὲν ξέρει ποῦ τὴν ψήφο του νὰ δώσῃ.
Μὰ κι' ἐγὼ ἐκεῖ ποὺ τρέχω πάντα πίσω μου κυττάζω,
γιατὶ μὲς στὴν τόση φούρια καὶ τὴν τρέλλα των τρομάζω,
μήπως κανενὸς Συμβούλου μὲς στὸ δρόμο τοῦ καπνίσῃ
καὶ γιὰ χάζι τὄνομά του εἰς τὴν ράχη μου κολλήσῃ.
Προγράμματα δημαρχιακά - Ιούνιος 1883
κι' ἀπ' ἄκρη ἕως ἄκρη μὲ στόμφο τὰ διαβάζω.
Τί σχέδια μεγάλα! τί θαύματα πομπῶδη!
τὸ Δῆμο μας ἀλήθεια θὰ μᾶς τὸν κάμουν ρόδι.
Τί θέατρα θὰ δοῦμε καὶ τί δενδροφυτείαις!
τί κήπους, τί σχολεῖα, τί δρόμους, τί πλατείαις!
Τοῦ Δήμου τὸ ταμεῖο μὲ λίρα θὰ γεμίσῃ
καὶ ὅλα του τὰ χρέη μὲ μιὰ θὰ ἐξοφλήσῃ,
κι' ἐκεῖ ποὺ ἦσαν πέντε τὰ ἔσοδα τοῦ Δήμου,
θὰ πᾶνε δεκαπέντε καὶ εἴκοσι... ψυχή μου!
Ἀπὸ νερὰ καὶ βρύσες κατακλυσμὸς θὰ εἶναι,
καὶ θάλασσα θὰ γίνουν αἱ προσφιλεῖς Ἀθῆναι.
Ἡ πόλις μας θὰ εἶναι καμαρωμένη νύφη,
θὰ λείψουν μιὰ γιὰ πάντα ἡ Εὐλογιαῖς κι' οἱ Τῦφοι,
οὔτ' ἄρρωστος κανένας θὰ πέφτῃ στὸ κρεββάτι
καὶ οἱ γιατροὶ θὰ φύγουν ἀπ' τὸ πολὺ κεσσάτι.
Ἀπὸ μιὰ ὥρα σ' ἄλλη ὁ κόσμος θὰ παχαίνῃ,
κι' ὥ θαῦμα τῶν θαυμάτων! ψυχὴ δὲν θὰ πεθαῖνῃ.
Κουνοῦπι, σκνῖπα, ψύλλος καὶ μῦγα δὲν θὰ μείνῃ,
τῶν φώτων ἡ Ἑστία Παράδεισος θὰ γίνῃ,
κι' οἱ φίλοι μας οἱ Φράγκοι μὲ ὅλο των τἀσκέρι
ἐδῶ θὰ τὸ γλεντοῦνε χειμῶνα, καλοκαῖρι.
Παντοῦ ζωή, φρεσκάδα, νερὰ δροσιαῖς καὶ κρίνα...
Μακάριος ἐκεῖνος ποὺ ζῇ μὲς στὴν Ἀθήνα!
0 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...