Αν έχεις την ιδέα ότι μεγαλωνοντας η ζωή μοιάζει με εικοσάλεπτο επεισόδιο από τα “Φιλαράκια”, αν διανύεις ήδη την τέταρτη δεκαετία ζωής σου και ακόμα ψάχνεις ένα νεανικό κόμμα να στεγάσεις την ελπίδα σου, αν βαριέσαι τις συζητήσεις για την πολιτική αλλά κρυφά ψάχνεις τις αλλαγές στα συνταξιοδοτικά τότε μπορεί να μην δεις την ταινία, αλλά να την βλέπεις και να αναρωτιέσαι πότε θα σταματήσει η τραπεζική αργία. Αν πάλι είσαι ακόμα στην τρίτη δεκαετία, θα παρεξηγηθείς που δεν είσαι λευκός, προνομιούχος, παντρεμένος, με 20,000 βινύλια και κοντά στο να πετυχαίνεις ό,τι βάζεις στόχο.
Ο Σόλνες του Ίψεν ανοίγει την ταινία παραδεχόμενος τον φόβο που του προκαλεί η φιλοδοξία των νέων. Οι πρωταγωνιστές κλείνουν την ταινία παραδεχόμενοι ότι αυτό που σε κάνει να σταματάς να συμπεριφέρεσαι σαν νέος είναι το να αποκτάς παιδί.
Καλή προβολή.
ΠΡΟΣΟΧΗ!! Το “Αλίμονο στου νέους” του Σακελλάριου αφορά άλλη ηλικιακή ομάδα.
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
σχόλιο στο περιθώριο...